15/11/10
Ο δεύτερος γύρος για τα τοπικά κρατικά όργανα έκανε πιο ισχυρό, ευρύτερο και βαθύτερο το μήνυμα του πρώτου γύρου που για μας το κυριότερο ήταν η έκφραση λαϊκής αγανάκτησης και δυσαρέσκειας για την πολιτική της κυβέρνησης αλλά και για την πολιτική της ΝΔ. Κι όταν λέμε αγανάκτηση και δυσαρέσκεια δεν εννοούμε τον τρόπο άσκησης της εξουσίας ή τη διαχείριση, αλλά εδώ αντανακλάται η δυσαρέσκεια του λαού για την επιδείνωση της θέσης του, για την απώλεια των όποιων κατακτήσεων είχαν απομείνει τα τελευταία χρόνια λόγω μνημονίου και με πρόσχημα το μνημόνιο.
Η συζήτηση που γίνεται για τη διευρυμένη αποχή είναι κάτι που κι εμάς μας απασχολεί. Όπως ξέρετε εμείς είμαστε εναντίον της αποχής, είμαστε υπέρ της ενεργητικής συμμετοχής και με ικανοποίηση μαθαίνουμε και βλέπουμε ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της Λαϊκής Συσπείρωσης την πρώτη Κυριακή πήγε στην κάλπη και τώρα ψηφίζοντας λευκό και άκυρο. Το θέμα όμως είναι το εξής: Είναι υποκρισία, αυτών που κλαίνε για την αποχή. Ποιοι έχουν στείλει τον κόσμο στο σπίτι του; Ποιοι λοιδόρησαν τους αγώνες, τη συμμετοχή στην οργάνωση, στα σωματεία, στις λαϊκές συνελεύσεις στη γειτονιά, στους τόπους δουλειάς; Ποιοι λοιδορούν τους απεργιακούς αγώνες; Βεβαίως όταν ένα μεγάλο μέρος του λαού είναι έξω απ' την οργανωμένη εργατική λαϊκή συνδικαλιστική δράση, είναι φυσικό την ώρα της κάλπης κι όταν είναι δυσαρεστημένο να προτιμά να μείνει στα σπίτια του. Ποιοι όμως έχουν καλλιεργήσει στον λαό ότι πέρα απ' τον μονόδρομο της ΕΕ και τον μονόδρομο της υπηρέτησης των μονοπωλίων δεν υπάρχει τίποτα άλλο;
Εμείς θεωρούμε ότι δυναμώνει το ρεύμα αγανάκτησης και δυσαρέσκειας. Εχουμε θετικές διεργασίες στη συνείδηση του λαού παρά το γεγονός ότι είναι ανολοκλήρωτες. Είμαστε έτοιμοι να συναντηθούμε μ' αυτούς που καταψηφίζουν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, μ' αυτούς που σκέφτονται πολιτικά κάνουν αποχή έστω κι αν δεν συμφωνούμε μ' αυτή τη μορφή αντίδρασης. Είμαστε έτοιμοι να συναντηθούμε μαζί τους για να χτιστεί ένα παλλαϊκό ρεύμα οργάνωσης και πάλης πριν απ' όλα στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους αλλά και στους τόπους κατοικίας.
Αν θέλετε το συλλαλητήριο που οργανώνουμε αύριο δεν είναι ένας αυτοσκοπός αλλά είναι ένα έναυσμα. Πρέπει πριν απ' όλα να οργανωθεί συστηματική αντεπίθεση απέναντι στα νέα σκληρά μέτρα που έρχονται που θα είναι αδυσώπητα, αν θέλετε δεν μπορεί να τα φανταστεί ανθρώπινος νους. Εμείς όμως είμαστε σε θέση να καταλάβουμε που πάνε τα πράγματα, τώρα όμως υπάρχουν δυνατότητες και πρέπει να αξιοποιηθούν όχι πια με την αποχή, αλλά με την ενεργητική συμμετοχή να μπορέσουμε να ματαιώσουμε κάποια μέτρα κι αν θέλετε να υπάρξουν έστω και μικρές κατακτήσεις. Διέξοδος υπάρχει.
Μονόδρομος δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία αυτού του τόπου, όπως και στην παγκόσμια ιστορία.
Η κρίση θα βαθύνει. Και στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Τα μαντάτα είναι πια γνωστά. Και επομένως ο λαός διεκδικώντας επείγοντα ζητήματα όπως είναι τα θέματα των ανέργων και άλλα της κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να δρομολογήσει εξελίξεις ριζικής ανατροπής του συσχετισμού δύναμης πριν απ' όλα στον συνδικαλιστικό χώρο. Στα όργανα εκείνα που κυριαρχεί η συνδικαλιστική εργατική αριστοκρατία, άνθρωποι συμβιβασμένοι, οι οποίοι ενδιαφέρονται να ενσωματώσουν το λαό και όχι να τον χειραφετήσουν. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης από τα κάτω για να έρθει και από τα πάνω. Ενδεικτικό της κρίσης που θα ενταθεί και των μέτρων που έρχονται είναι οι συζητήσεις για τα διάφορα σενάρια συνεργασίας, για διαβουλεύσεις, για συσκέψεις κλπ. Εμείς ξεκαθαρίζουμε τη θέση μας: Καμία συναίνεση με κανένα κόμμα που στηρίζει την πολιτική της ΕΕ, του μνημονίου, των μονοπωλίων. Καμία συναίνεση με κόμματα και δυνάμεις που σκύβουν το κεφάλι στο όνομα του ρεαλισμού και που προσπαθούν να αφυδατώσουν το ριζοσπαστισμό και να τον παρεμποδίσουν. Είμαστε ανοιχτοί για κοινή δράση από τα κάτω με κριτήριο ότι πρέπει η κοινή δράση να στηρίζεται στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των μικρών επιχειρηματιών, των μικροϊδιοκτητών φτωχών αγροτών. Πάνω απ' όλα χρειάζεται προσδιορισμένη κοινωνική συμμαχία και εκεί είναι που θα δημιουργηθεί και η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης.
Δεν είναι τυχαίες οι συζητήσεις που γίνονται για διάφορα σενάρια. Διόλου απίθανο να έχουμε διάφορες εξελίξεις. Άλλωστε σήμερα υπάρχουν και μικρά κόμματα και κάποιοι πολιτικοί οι οποίοι είναι έτοιμοι να προσδώσουν νομιμοποίηση στην πολιτική της κυβέρνησης ή να δώσουν χέρι βοήθειας για την επιστροφή της ΝΔ. Εμείς θέλουμε να διαμορφώσουμε το κοινωνικό λαϊκό μέτωπο από τα κάτω. Αυτός είναι ο δρόμος που εγγυάται τα πάντα.
Μόνο όταν ο λαός γίνει πρωταγωνιστής διαγράφονται ουσιαστικές ελπίδες διεξόδου. Όλα τα άλλα είναι για να μείνει ο λαός στο σπίτι του και να περιμένει στον καναπέ από κόμματα ξοφλημένα θα λέγαμε όσον αφορά στη στάση τους απέναντι στο λαό, ότι τάχα θα δώσουν λύση ή αυτή θα έρθει με την εμφάνιση «νέων» ανθρώπων στην πολιτική. Το παλιό και το νέο πρέπει να υπάρχει στην αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυρίαρχη πολιτική και στο λαό.
