Νομοσχέδιο για τα δάση: Παραδίδει δάση και δασικές εκτάσεις στο μεγάλο κεφάλαιο - 902.gr



Με κεντρικό στοιχείο την πλήρη ανατροπή στις χρήσεις γης σε δάση και δασικά συστήματα, εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής το νομοσχέδιο για τα δάση, που κατέθεσε η κυβέρνηση και με το οποίο προωθεί αποφασιστικά την εμπορευματοποίηση των δασών προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, σχεδόν για κάθε χρήση και διευκολύνει την υλοποίηση μιας σειράς επενδυτικών σχεδίων μονοπωλιακών ομίλων σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
Το νομοσχέδιο, όπως εκτίμησε το ΚΚΕ, «υπηρετεί τον αστικό σχεδιασμό για την καπιταλιστική ανάπτυξη του επόμενου διαστήματος και τους κλάδους που η άρχουσα τάξη προκρίνει ως κλάδους προτεραιότητας».
Με το νέο δασικό νομοσχέδιο επιτρέπονται πρακτικά όλες οι επεμβάσεις που ενδιαφέρουν τους μονοπωλιακούς ομίλους στα δασικά οικοσυστήματα, εθνικούς δρυμούς, προστατευόμενες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων και παράκτιων, εξασφαλίζεται η «ελευθερία» της επιχειρηματικής δραστηριότητας των τουριστικών, βιομηχανικών, κατασκευαστικών και μεταλλευτικών ομίλων. Επιτρέπει τη χωροθέτηση, μέσα σε δάση, μιας μεγάλης κατηγορίας χρήσεων, από δεξαμενές καυσίμων και εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων, μέχρι μεγάλες τουριστικές μονάδες σε παράκτιες περιοχές της χώρας. Δίνει τη δυνατότητα εγκατάστασης ακόμα και βιομηχανικών μονάδων και επιχειρηματικών πάρκων μέσα στα δάση.
Πρακτικά, διευκολύνει τους μονοπωλιακούς ομίλους να προχωρήσουν με μεγάλη ταχύτητα τα επενδυτικά τους σχέδια για το επόμενο διάστημα, εξασφαλίζοντας φτηνή γη, χωρίς να υπολογίζει τις επιπτώσεις στις τοπικές οικονομίες, που συχνά βασίζονται στα δάση, τις επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού, την ανάγκη λαϊκής αναψυχής.
Συγχρόνως, το νομοσχέδιο νομιμοποιεί παράνομες εκχερσώσεις, αγοραπωλησίες, κατατμήσεις, καταπατήσεις, αλλαγές χρήσης και αναγνωρίζει ανύπαρκτα δικαιώματα ιδιοκτησίας.
Το δασικό νομοσχέδιο αποτελεί την οργανική συνέχεια των προηγούμενων νόμων και της γενικότερης αστικής πολιτικής, που αντιμετωπίζει τα δασικά οικοσυστήματα, τη γη γενικότερα, αποκλειστικά ως πεδίο κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Ο αποχαρακτηρισμός μεγάλων εκτάσεων, η υποβάθμιση των επιπέδων προστασίας του δάσους, οι εξαιρέσεις για την προώθηση έργων μέσα στα δάση συνθέτουν την εξέλιξη της δασικής πολιτικής το τελευταίο διάστημα. Στη βάση αυτής της μέχρι σήμερα πολιτικής, δεκάδες επενδυτικά σχέδια των ομίλων σε ολόκληρη τη χώρα εγκαθίστανται σε δάση και προχωράνε στον αποχαρακτηρισμό τους σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, από τα μεταλλεία Χαλκιδικής και τα σκουπίδια της Κερατέας, μέχρι τις ΑΠΕ στη Χίο που χωροθετούνται στα πρόσφατα καμένα δάση της Χίου.
Το προς ψήφιση νομοσχέδιο εντάσσεται στη γενικότερη αστική πολιτική θωράκισης της ανταγωνιστικότητας. Η άρση των περιορισμών χρήσης γης και οι ιδιωτικοποιήσεις αυξάνουν την κερδοφορία των επενδύσεων και δημιουργούν νέα πεδία τοποθέτησης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων των ομίλων.
Η πολιτική αυτή για τα δάση και τη γη, κρίκος της οποίας είναι και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, είναι πολιτική απαραίτητη για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων. Για το λόγο αυτό συμπυκνώνεται σε κατευθύνσεις, σε οδηγίες, γενικότερα στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για τα δάση, για τη γη και τις χρήσεις της, που εφαρμόζεται σε ολόκληρη την ΕΕ.
Με ανακοίνωσή του το ΚΚΕ σημείωσε ότι: «Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να μείνουν παρατηρητές σ' αυτήν την κατάσταση. Μαζικά, οργανωμένα, μέσα απ' τα συνδικάτα τους, τις Λαϊκές Επιτροπές, να αξιοποιήσουν την πάλη για ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής στα δάση και στις χρήσεις γης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, για κατάργηση του συνόλου των αντιδασικών νόμων και των οδηγιών της ΕΕ και απόσυρση του νομοσχεδίου, για απαγόρευση της επιχειρηματικής δραστηριότητας των μονοπωλιακών ομίλων σε δάση, αιγιαλούς και ελεύθερους χώρους.
Να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου η γη, τα δάση, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και αναπτύσσονται με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο που θα αξιοποιήσει το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων προς όφελος των λαϊκών αναγκών. Σε έναν τέτοιο, ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου κίνητρο της παραγωγής δε θα είναι το κέρδος αλλά η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, η κοινωνική αξιοποίηση των δασών μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, εξασφαλίζοντας στόχους αντικρουόμενους στις σημερινές συνθήκες: Προώθηση απαραίτητων οικονομικών δραστηριοτήτων και προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας Υγείας, ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών, προστασία τοπικών οικονομιών, ισόμετρη ανάπτυξη κλάδων της οικονομίας, ικανοποίηση των αναγκών του λαού».
Κάθε άρθρο και μια παραχώρηση
Στην κατ' άρθρο συζήτηση του νομοσχεδίου ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Μωραΐτης έδειξε συγκεκριμένα πώς βήμα βήμα το νομοσχέδιο στρέφεται ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα για να ευνοήσει την κερδοφορία των καπιταλιστών.
Με το Α' Κεφάλαιο του νομοσχεδίου η πολεοδόμηση δίνεται στο κεφάλαιο και ως σχεδιασμός και ως εμπόρευμα. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι αναλαμβάνουν την πολεοδόμηση, με στόχο και σκοπό την κερδοφορία τους και θα ωφεληθούν από τις διατάξεις αυτές μέσω χωροθέτησης περιοχών, της ανταλλαγής της γης (άρθρα 7, 8) την ένταξη σ' αυτή τη διαδικασία και των οικοδομικών συνεταιρισμών (άρθρα 10-15), χρησιμοποιώντας ως μια από τις διεξόδους τους μικρούς φθίνοντες ή εγκαταλειμμένους οικισμούς (αρθ. 16-19, 23), με τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις (αρθ. 21, 24), με αποτέλεσμα τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια.
Τα άρθρα στο Κεφάλαιο Β' αποτελούν φωτογραφικές διατάξεις, εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις από διατάξεις ή νόμους (αρθ. 28, εδ. 1, 5, 10, 11, 13, 16, 17, 21, 22, 24), που νομιμοποιούν ήδη διαμορφωμένες καταστάσεις υπέρ του τουριστικού κυρίως κεφαλαίου και των λεγομένων στρατηγικών επενδύσεων, ενώ διευρύνονται χρήσεις που ενδιαφέρουν τους ομίλους όπως στην Παιδεία (αρθ. 30).
Στο Κεφάλαιο Γ' περιέχεται ο πυρήνας του νομοσχεδίου που αφορά στη δασική νομοθεσία.
Με τις ρυθμίσεις του κεφαλαίου αυτού:
Παραδίδονται τα δασικά οικοσυστήματα στους επιχειρηματικούς ομίλους, διευρύνοντας τις κατηγορίες επιτρεπόμενων επεμβάσεων, εντείνοντας την εμπορευματοποίηση ιδιαίτερα στο τουριστικό (διεύρυνση μορφών και χώρου δραστηριοποίησης - σύνθετα τουριστικά καταλύματα), επιχειρήσεις διαχείρισης απορριμμάτων, υδροηλεκτρικές επιχειρήσεις, ΑΠΕ - Ανεμογεννήτριες, βιομηχανικό γενικά και κατασκευαστικό κεφάλαιο (αρθ. 36).
Με το άρθρο 36 (51) «βιομηχανικές εγκαταστάσεις» (3), η πρόβλεψη για δημιουργία όλων των τύπων των επιχειρηματικών πάρκων του αρθ. 41 του Ν. 3982/2011, αποκαλύπτεται χαρακτηριστικά η κυβερνητική πολιτική για την επιτάχυνση εισόδου των μονοπωλιακών ομίλων κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας, ανεξάρτητα ακόμα και από το επίπεδο όχλησης.
Εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για ανάπτυξη επιχειρηματικών ομίλων στον τομέα της κτηνοτροφίας, σε βάρος της μέχρι σήμερα παραγωγικής μορφής με τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, σε συνδυασμό με την ΚΑΠ και τις ενισχύσεις που συνδέονται με τις βοσκήσιμες - χορτολιβαδικές εκτάσεις (αρθ. 36, 47Α).
Παραχωρείται το δικαίωμα επενδύσεων ουσιαστικά χωρίς δαπάνες στη γη, αφού θα παραχωρούνται και δεν θα είναι υποχρεωμένοι να αγοράζουν (γιατί να αγοράζουν άλλωστε), ακόμη και σε προστατευμένες περιοχές (αρθ. 36).
Επιτρέπεται η εκχέρσωση δασικών για γεωργική εκμετάλλευση μετά από μελέτη βιωσιμότητας σε ομάδες παραγωγών ή φυσικά πρόσωπα και σε γεωργικούς συνεταιρισμούς, διευκολύνοντας την καπιταλιστική ανάπτυξη στην αγροτική παραγωγή σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων (αρθ. 36, 47).
Νομιμοποιούνται όλες οι προ του έτους 1975 (εμφύλιος, δικτατορία) παράνομες εκχερσώσεις, αγοραπωλησίες, κατατμήσεις (προσθέτει και «φωτογραφικές» περιπτώσεις) και αλλαγές χρήσης δασών και δασικών εκτάσεων, αναγνωρίζει δικαιώματα ιδιοκτησίας καταπατήσεων, με παράλληλη κατάργηση των δικαιωμάτων του Δημοσίου στις εκτάσεις αυτές, αφού δεν θα ισχύει το μαχητό υπέρ του Δημοσίου τεκμήριο κυριότητας (αρθ. 36, αρθ. 37).
Αποδίδεται κυριότητα σε διακατεχόμενα δάση, απεμπολώντας τα δικαιώματα του Δημοσίου απέναντι σε διεκδικητές που τα διακατέχουν, στα κληροτεμάχια μετά το 1975 και διανομές, τα οποία πλέον δεν θα υπάγονται στη δασική νομοθεσία (αρθ. 43).
Καταργεί την υποχρεωτική κήρυξη αναδασωτέων δασών και δασικών εκτάσεων που έχουν καταστραφεί από πυρκαγιά ή άλλη αιτία (π.χ. εκχέρσωση) πριν την πυρκαγιά στο όνομα του δήθεν δημοσίου συμφέροντος. Ενώ η άρση του αναδασωτέου μιας δασικής έκτασης ή δάσους γίνεται στο όνομα της εκπλήρωσης του σκοπού, αλλά ουσιαστικά γιατί η άρση «απελευθερώνει από τη δέσμευση» που έχει μια έκταση από το αν χαρακτηρισθεί δάσος ή δασική που ήταν δεσμευτική ως προς το χαρακτήρα, καθώς και από τη δυνατότητα αλλαγής ιδιοκτησίας που δεν μπορεί να γίνει όταν μια έκταση είναι αναδασωτέα (αρθ. 35).
Οι επεμβάσεις που προβλέπονται μπορούν να γίνουν και σε αναδασωτέες εκτάσεις χωρίς να αρθεί η κήρυξή τους ως αναδασωτέες (αρθ. 36, 46.2).
Στο πλαίσιο των ρυθμίσεων του Κεφαλαίου Α' για τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς νομιμοποιεί επεκτάσεις οικισμών πριν του 1923 ανεξάρτητα της νομιμότητάς τους (αρθ. 36, 60).
Με υπουργική απόφαση (!) θα καθορίζεται η αξία ενός δασικού οικοσυστήματος για παραχώρηση ή ανταλλαγή (αρθ. 42).
Παρατείνεται η παράνομη λειτουργία χιονοδρομικών κέντρων και λατομικών - μεταλλευτικών επιχειρήσεων χωρίς άδεια από 2-3 χρόνια, ενώ το τίμημα της εκμετάλλευσης αυτών θα αφορά την επιφανειακή επέμβαση και όχι την υπόγεια εξόρυξη. Οταν, δε, κριθεί ότι η αποκατάσταση των εκτάσεων που εξορύχτηκαν είναι «δύσκολη», δεν υποχρεούνται να την αποκαταστήσουν και προτείνεται άλλη πιο «εύκολη» (βλέπε πιο οικονομική) αρθ. 36 (52, 56).
Η αλλαγή της σύνθεσης των Επιτροπών Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων με την εισαγωγή ιδιωτών και την με αμοιβή λειτουργία ανά υπόθεση θα οδηγήσει σε αποφάσεις αμφισβητούμενης νομιμότητας (αρθ. 33).
Τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια για τις διαδικασίες χαρακτηρισμού και ενστάσεων, έχοντας υπόψη τις τεράστιες ελλείψεις σε επιστημονικό προσωπικό (δασολόγοι) στη Δασική Υπηρεσία, ουσιαστικά οδηγούν στην πράξη σε απώλεια κρατικής περιουσίας δασών και δασικών εκτάσεων (αρθ. 34).
Παραχωρούνται για επιχειρηματική δραστηριότητα ακόμη και κτίρια της Δασικής Υπηρεσίας που λόγω της συρρίκνωσής της δεν χρησιμοποιεί, ενώ είναι αναγκαία για τη λειτουργία της (αρθ. 44).
Επιτρέπονται τα πάντα και τζάμπα
Με την τακτική του «η τώρα ή ποτέ» η κυβέρνηση δεν κρύβει λόγια στο νομοθετικό έργο της όσον αφορά τα ταξικά συμφέροντα για τα οποία νομοθετεί. Το νομοσχέδιο για τα δάση είναι χαρακτηριστικό.
Αναφέρει στο άρθρο 32: «Σκοπός του παρόντος νόμου είναι ο καθορισμός των συγκεκριμένων μέτρων προστασίας για τη διατήρηση, ανάπτυξη και βελτίωση των δασών, των δασικών εκτάσεων και των δημοσίων χορτολιβαδικών και βραχωδών εκτάσεων, σύμφωνα με την αρχή της αειφορίας και σε συνάρτηση με το ιδιαίτερο νομικό καθεστώς που διέπει την ιδιοκτησία και την εκμετάλλευση αυτών, όπως και ο προσδιορισμός κατά περίπτωση των όρων και προϋποθέσεων υπό τις οποίες οι προστατευτέες εκτάσεις μπορεί στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης να μεταβάλλουν την κατά προορισμό χρήση τους ή να εξυπηρετούν και άλλες χρήσεις, για λόγους επιβαλλόμενους από το δημόσιο συμφέρον».
Δηλαδή, στο όνομα της «Βιωσιμης αναπτυξης», η κυβέρνηση εναρμονίζει και τη νομοθεσία για τα δάση με τη γενικότερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ της προσαρμογής των δασών στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, της λεγόμενης «πράσινης» ανάπτυξης, των οδηγιών για τα δασικά συστήματα και το 7ο πρόγραμμα περιβαλλοντικής δράσης. Με λίγα λόγια, η γη στα δάση αλλάζει χρήση για να βρουν διέξοδο κερδοφορίας συσσωρευμένα κεφάλαια.
Το άρθρο 36, που από το ΚΚΕ χαρακτηρίστηκε και πυρήνας του σχετικού νομοσχεδίου, αναφέρει ρητά ποιες είναι οι «Επιτρεπτές επεμβάσεις σε δάση, δασικές εκτάσεις σε αναδασωτέες και στις δημόσιες εκτάσεις»:
- Επενδύσεις στρατηγικού χαρακτήρα του ν. 3894/2010, επιχειρηματικά πάρκα (Ε.Π.), άρθρο 41 ν. 3982/2011 (δηλαδή σχεδόν όλες οι κατηγορίες επιχειρηματικών δραστηριοτήτων), και ακολουθεί μια λίστα επιχειρηματικής και άλλης δραστηριότητας που δεν αφήνει έξω από τα δάση σχεδόν τίποτα.
Επιτρέπονται:
- Σύνθετα τουριστικά καταλύματα, τουριστικές εγκαταστάσεις, οικοδόμηση - «αναζωογόνηση» οικισμών, εκτάσεις οικοδομικών συνεταιρισμών.
- Υδροηλεκτρικοί σταθμοί, ταμιευτήρες, εγκαταστάσεις άντλησης για αποθήκευση Ενέργειας, δίκτυα μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών με τους αναγκαίους αγωγούς, δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής Ενέργειας, υποσταθμοί και κάθε τεχνικό έργο υποδομής και εγκατάστασης σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής Ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ή μονάδες Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας με χρήση Α.Π.Ε., τους υποσταθμούς και τα συνοδά έργα τους, σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής από συμβατικά καύσιμα, χερσαίες εγκαταστάσεις άντλησης υδρογονανθράκων.
- Λιμάνια και υδατοδρομεία, αεροδρόμια.
- Τεχνητές λίμνες, φράγματα, τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, έργα ύδρευσης και αποχέτευσης, κέντρα επεξεργασίας λυμάτων, συστήματα διαχείρισης, χώροι αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, έργα συλλογής, αποθήκευσης και μεταφοράς υδάτων για αρδευτικούς ή υδρευτικούς σκοπούς, αγωγοί ύδρευσης - αποχέτευσης, εργοστάσια άντλησης και εμφιάλωσης νερού.
- Εκπαιδευτήρια, νοσοκομεία, θεραπευτήρια και εγκαταστάσεις των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας και Πρόνοιας (Πε.ΣΥ.Π).
- Εκχέρσωση δασών για γεωργική ή δενδροκομική καλλιέργεια, μονάδες μεταποίησης γεωργικών προϊόντων, μόνιμες μεγάλες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, ξυλοβιομηχανίες, τυροκομικές μονάδες, επεξεργασίας γάλακτος, οινοποιείων, αποσταγματοποιείων, ποτοποιείων, εμφιαλωτηρίων, ελαιοτριβείων, σφαγείων και χερσαίων εγκαταστάσεων μονάδων υδατοκαλλιέργειας.
- Εκμετάλλευση μεταλλείων και λατομείων.
- Αθλητικές εγκαταστάσεις, εκπαιδευτικά κτίρια, ναοί και παντός είδους μονές, μετόχια ή ησυχαστήρια.
- Σωφρονιστικά καταστήματα, εγκαταστάσεις των Σωμάτων Ασφαλείας, έρευνα και σκαπτικές εργασίες για ανεύρεση θησαυρού.
Μετά απ' όλα αυτά, σαν κερασάκι προσφέρεται η απαγόρευση για εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης ηλιακής Ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς σε δάση και αναδασωτέες εκτάσεις, όπου εύκολα μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει σ' αυτήν την «απαγόρευση» το μοίρασμα της αγοράς (φωτοβολταϊκά στους κάμπους, ανεμογενήτριες στα βουνά).
Ο σχετικός σχεδιασμός αποκτά και «κοινωνικό προφίλ», με πρόβλεψη για προσωρινή εγκατάσταση και διαμονή στις δασικές εκτάσεις πληγέντων από φυσικές καταστροφές. Δηλαδή εντάσσει σε νόμο για την εκμετάλλευση των δασών και το σχεδιασμό πολιτικής προστασίας, κάτι που ίσως προαναγγέλλει είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου και σ' αυτήν την κατεξοχήν κρατική αρμοδιότητα.
Αυτά είναι τα νέα πεδία που στοχεύουν στην κερδοφόρα διέξοδο των συσσωρευμένων κεφαλαίων των μονοπωλιακών ομίλων, μέσα από τη διασφάλιση νέων επενδυτικών πεδίων, την άρση περιορισμών στη χρήση γης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, την επιτάχυνση της συγκέντρωσης γης και τεχνικών έργων.
Το πλέον σημαντικό σ' αυτήν την επιχείρηση αλλαγής των χρήσεων γης είναι ότι πλέον η δημόσια γη προσφέρεται απόλυτα τζάμπα στους καπιταλιστές. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, δε χρειάζεται να έχει κυριότητα της έκτασης για να υλοποιηθεί η επένδυση, αφού: «...Απαγορεύεται η κατά κυριότητα παραχώρηση δασών, δασικών εκτάσεων ή δημόσιες εκτάσεις» αλλά «όπου στην κείμενη νομοθεσία απαιτείται τίτλος κυριότητας για την πραγματοποίηση της επέμβασης, αρκεί η έγκριση επέμβασης».
Ποιος μονοπωλιακός όμιλος θα δώσει χρήματα για να αγοράσει γη, αφού με μια απλή έγκριση επέμβασης μπορεί να υλοποιήσει την επένδυσή του με πολύ λιγότερα χρήματα;
Χωρίς αποκατάσταση η καταστροφή από τα μεταλεία
Ειδική μέριμνα περιλαμβάνει το νομοσχέδιο και για τις λατομικές εταιρίες:
Στα μεταλλεία - λατομία που υποχρεούνται να αποκαταστήσουν το δασικό οικοσύστημα που κατέστρεψαν, αν εκτιμηθεί από τη Δασική Υπηρεσία ότι η αποκατάσταση του φυσικού τοπίου και της δασικής βλάστησης των εκτάσεων είναι ιδιαίτερα δυσχερής, επιβάλλει στον υπόχρεο προς αποκατάσταση να αναδασώσει, μετά από υπόδειξή της, άλλες εκτάσεις.
Δηλαδή, αν έχει μεγάλο κόστος η αποκατάσταση, για να μη χρεωθεί ο επιχειρηματικός όμιλος, θα του προταθεί άλλη περιοχή για πιο οικονομική αποκατάσταση. Για να γίνει κατανοητή αυτή η ρύθμιση αρκεί μια βόλτα στα αλπικά τμήματα της Γκιώνας. Εκεί οι μεταλλευτικές μετέτρεψαν σε κρανίου τόπο τα αλπικά τμήματα του βουνού, όταν αντί να πάρουν το μετάλλευμα μέσα από στοές επέλεξαν τα ανοιχτά ορύγματα. Τώρα έρχεται η κυβέρνηση και τους λέει "ο γέγονε", δε χρειάζεται να αποκαταστήσεις τα ανοιχτά ορύγματα, πάρε ένα λιβάδι έξω από την Καλοσκοπή ή τις Καρούτες και φύτεψε μερικές ακακίες ως ισοζύγιο αποκατάστασης.
Νομοσχέδιο για τα δάση: Παραδίδει δάση και δασικές εκτάσεις στο μεγάλο κεφάλαιο - 902.gr

Read more!

Για την τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ: Πλάτη στα κυβερνητικά σχέδια για αξιολόγηση – απολύσεις. Αποκαλυπτική η συζήτηση για το ΣΧΟΑΠ Ποταμιάς. Και πάλι οι ΑΠΕ.

 Ο ισολογισμός επιβεβαιώνει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της διοίκησης του Δήμου

Στο Δημοτικό Συμβούλιο της 9/7/2014 συζητήθηκε με μεγάλη καθυστέρηση ο ισολογισμός του Δήμου για το 2012 (!). Σε αντίθεση με τις άλλες παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και των δήθεν «ανεξάρτητων» και «οικολόγων» που κινούνται στα πλαίσια της κυρίαρχης πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου και εξαντλήθηκαν σε μια διαχειριστική κριτική η Λαϊκή Συσπείρωση υπογράμμισε ότι ο ισολογισμός αποτυπώνει και αποδείχνει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της διοίκησης Μπακογιάννη – ΝΔ και τον καταψήφισε.

Η εισήγηση της δημοτικής αρχής επιβεβαίωσε την προσήλωσή της στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής της συγκυβέρνησης. Αυτό που ονομάζει «χρονιά προσαρμογής» ήταν το έτος όπου σημειώθηκε καρατόμηση των πόρων για την τοπική διοίκηση κατά 34%. Το έτος όπου η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ μαζί με τις ψήφους του τότε κόμματος της κ. Μπακογιάννη υφάρπαξαν μέσω του προϋπολογισμού το 30% των θεσμοθετημένων πόρων των δήμων - πάνω από 830 εκατομμύρια που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι για υποδομές, υπηρεσίες, κοινωνικές δομές κτλ των δήμων αφαιρέθηκαν για να δοθούν ποικιλοτρόπως στο μεγάλο κεφάλαιο.

Η  κατάσταση αυτή αποτυπώνεται στον ισολογισμό του δήμου. Όπου τα έσοδα από φόρους, εισφορές, τέλη, πρόστιμα φτάσανε στο 30% του συνόλου των εσόδων, ενώ ομολογείται ανοικτά ότι βασική κατεύθυνση της Δημοτικής Αρχής δεν είναι η διεκδίκηση επαρκούς χρηματοδότησης και των παρανόμως παρακρατηθέντων από την κυβέρνησή τους αλλά η ένταση της φοροεπιδρομής στους δημότες. Αποτυπώνεται δηλαδή η λογική της λειτουργίας του δήμου ως τοπικού φορομπήχτη και πωλητή υπηρεσιών,

Πλάτη στα κυβερνητικά σχέδια για αξιολόγηση – απολύσεις

Η Δημοτική Αρχή της ΝΔ, με τη στήριξη της παράταξης του ΠΑΣΟΚ και τους «ανεξάρτητους – οικολόγους» απέδειξαν για άλλη μια φορά την ταύτισή τους με την πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ. Στην ουσία ψήφισαν επικρότησαν τους αντιλαϊκούς στόχους και κριτήρια του νόμου 4250/2014 και ενώ δήλωσαν ότι ψηφίζουν κατά της εφαρμογής του στην πραγματικότητα ψήφισαν υπέρ περιορίζοντας τη διαφωνία τους επί της διαδικασίας!

Ουσιαστικά κρυφτήκαν πίσω από ένα υπόμνημα των εργαζομένων που δε στεκόταν στην ταξική ουσία και τους πραγματικούς αντεργατικούς στόχους της «αξιολόγησης». Απέκρυψαν ότι η αξιολόγηση δεν αφορά μόνο τους υπαλλήλους αλλά και τις δομές και υπηρεσίες του δήμου, ότι αποτελεί εργαλείο για την μεγαλύτερη προσαρμογή της δημόσιας διοίκησης και του κράτους στα συμφέροντα των επιχειρηματιών και το χτύπημα κάθε μονιμότητας στην εργασία. Ένα τέτοιο κράτος έχει ανάγκη δημόσιους υπάλληλους τρομοκρατημένους και χειραγωγημένους, με ελαστικές σχέσεις και ανασφάλεια στην εργασία τους.

Ο ίδιος ο  κύριος Μπακογιάννης επιβεβαίωσε ότι Δημοτική Αρχή – ΚΕΔΕ – ΠΟΕ-ΟΤA συμφωνούν σε ότι αφορά στην αξιολόγηση, δηλαδή στην κυβερνητική πολιτική. Στην πραγματικότητα η απόφαση του ΔΣ δεν προβλέπει κανένα συγκεκριμένο μέτρο ή βήμα για το μπλοκάρισμα της αξιολόγησης και τη διεκδίκηση κατάργησης του νόμου. Εντυπωσιακή ήταν και η ετοιμότητα της παράταξης του ΠΑΣΟΚ και του κ. Σταμάτη να συνδράμει τη διοίκηση της ΝΔ, αλλά και η στάση των λεγόμενων «ανεξάρτητων».

Η Λαϊκή Συσπείρωση – που φωνάζει για το θέμα εδώ και καιρό - στάθηκε στην ταξική ουσία της αξιολόγησης, τους στόχους και τους σκοπούς sπου υπηρετεί οι οποίοι υπαγορεύουν και τις διαδικασίες και τη μορφή που αυτή λαμβάνει. Καυτηρίασε τη λογική «ναι στην αξιολόγηση – όχι στη διαδικασία» που θυμίζει ορισμένους στους οποίους αρέσει το κρέας όμως ανατριχιάζουν και εξεγείρονται στην ιδέα των σφαγείων. Θύμισε ότι η διοίκηση ΝΔ-Μπακογιάννη έχει εμπλέξει το δήμο -πίσω από τις πλάτες του δημοτικού συμβουλίου, των δημοτών και των εργαζομένων – σε συμφωνίες με την Task Force και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που αφορούν μεταξύ άλλων και την αξιολόγηση. Πρόκειται για συμφωνίες και συμβάσεις τις οποίες ο κ. Μπακογιάννης επιμένει μην κοινοποιεί στο Δημοτικό Συμβούλιο παρά τα επίμονα αιτήματα της Λαϊκής Συσπείρωσης.

Ο δημοτικός σύμβουλος του ΚΚΕ κατέθεσε ολοκληρωμένη εισήγηση και πρότεινε να παρθεί απόφαση με συγκεκριμένα πρακτικά μέτρα για τη μη εφαρμογή του Ν.4250, για την πάλη για την απόσυρσή του. Κάλεσε το ΔΣ να καταδικάσει την αξιολόγηση δομών και  υπαλλήλων. Να αποφασίσει πως εντέλλονται οι Γενικοί Διευθυντές και προϊστάμενοι των διευθύνσεων να μην υλοποιήσουν τη διαδικασία αξιολόγησης . Να σταματήσει κάθε συνεργασία με την Task Force και να φέρει η Δημοτική Αρχή στη δημοσιότητα όλα τα έγγραφα και τις συμφωνίες που αφορούν στο Δήμο, συμπεριλαμβανομένης της σύμβασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τη GIZ.

Κάλεσε τους εργαζόμενους να μην εφησυχάσουν, να μην τρομοκρατηθούν αλλά να συσπειρωθούν σε ταξική κατεύθυνση με το ΠΑΜΕ.

Αποκαλυπτική η συζήτηση για το ΣΧΟΑΠ Ποταμιάς.

Η πρώτη συζήτηση για το ΣΧΟΑΠ Ποταμιάς δικαίωσε πλήρως τη θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης που μόνο αυτή αρνήθηκε την –εκτός των άλλων παράτυπη-  «έγκρισή» χωρίς συνεδρίαση. Η πρόταση για του «δια περιφοράς» έγκρισή του αποδείχνεται ανεύθυνη και εκθέτει σοβαρά τόσο αυτούς που την κατέθεσαν όσο και  όσους αβίαστα τη δέχτηκαν.

Θυμίζουμε ότι η Λαϊκή Συσπείρωση ήταν  κατηγορηματικά αντίθετη με την έγκριση για ενός θέματος που άπτεται σοβαρών ζητημάτων  (λχ χρήσεις γης) χωρίς  καλά προετοιμασμένη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Ο δημοτικός σύμβουλος του ΚΚΕ κατήγγειλε επίσης το γεγονός ότι η μελέτη που βρίσκεται στα χέρια του Δήμου από τον περασμένο Νοέμβρη δεν δόθηκε στους δημοτικούς συμβούλους  παρά το γεγονός ότι η Λαϊκή Συσπείρωση τη ζήτησε –προφορικά από την υπηρεσία και εγγράφως  από τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου.

Με βάση μια πρώτη ματιά στη μελέτη (δεν την είχαμε για να τη μελετήσουμε προσεκτικά) φάνηκε ότι δε μπορούμε να την υπερψηφίσουμε. Υπάρχουν ζητήματα που χρήζουν διερεύνησης και αλλαγής (λχ σε συνοδευτικούς χάρτες απεικονίζονται χρήσεις γης στο Καρπενήσι με βάση το ΓΠΣ πριν τις αλλαγές).

Το βασικό θέμα ωστόσο είναι ότι ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός δεν είναι μια ουδέτερη τεχνοκρατική διαδικασία. Έχει ταξικό - πολιτικό περιεχόμενο Στοχεύει στην οργάνωση του χώρου σύμφωνα με τα συμφέροντα και τις επιλογές της κυρίαρχης τάξης. Υπηρετεί την ανάπτυξη με κριτήριο τους νόμους της αγοράς και την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι τη συνδυασμένη ικανοποίηση των αυξανόμενων λαϊκών αναγκών.  Προωθεί τη συγκέντρωση και την αλλαγή χρήσεων της γης, την παράδοση δημόσιων εκτάσεων στο κεφάλαιο.

Η μελέτη αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό αντικειμενικά την κατάσταση, τη δημογραφική αποψίλωση της περιοχής, το χτύπημα της μικρής παραγωγής και παραδοσιακών κλάδων.  Όμως κινείται ακριβώς στο παραπάνω πλαίσιο και ενεργοποιεί το φιλομονοπωλιακό  οπλοστασίο που έχει διαμορφωθεί (γενικό χωροταξικό πλάισιο, ειδικά πλαίσια για τουρισμό και ΑΠΕ κα).

Αυτό φάνηκε έκδηλα στο θέμα των ιδιωτικών ΑΠΕ που μπήκαν από το παράθυρο για άλλη μια φορά.  Η μελέτη αλλά και η εισήγηση επιβεβαίωσαν τις τοποθετήσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης για το θέμα, ότι σχετίζεται με στρατηγικές κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ. Ότι υπάρχει σχεδιασμός σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο για την προώθηση των κατευθύνσεων αυτών στην απελευθερωμένη αγορά ενέργειας (και όχι έλλειψη σχεδιασμού όπως ισχυρίζονταν διάφοροι που προσπαθούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες της ΕΕ και την πολιτική ουσία του ζητήματος). Η Λαϊκή Συσπείρωση ξεκαθάρισε ότι δε πρόκειται να δεχτεί σε καμία περίπτωση την παραχώρηση δημόσιας-λαϊκής περιουσίας στους επιχειρηματικούς ομίλους των ΑΠΕ. Σημείωσε ότι στη μελέτη χωροθετούνται ακόμη και ΑΠΕ που έχουν απορριφθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο λχ στο Μοσχοπλάι και απέρριψε κατηγορηματικά την άποψη της μελέτης και της εισηγήτριας για αναζήτηση «κατάλληλου μείγματος ΑΠΕ».

Η μελέτη ήδη από την πρώτη της φάση κινείται αντικειμενικά μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, που θέλει τη γη εμπόρευμα, κινείται με όρους οι οποίοι δεν διασφαλίζουν έτσι κι αλλιώς τη μικρή ιδιοκτησία αντίθετα προωθεί τη συγκέντρωσή της. Αυτό αποτυπώνεται και στα 2 προτεινόμενα σενάρια – με ιδιαίτερη σαφήνεια στο 1ο.  Παράλληλα η Λαϊκή Συσπείρωση τόνισε ότι μας ενδιαφέρει να δούμε τι αναγκαίες υποδομές αναδείχνονται.

Με βάση τα παραπάνω και με βασικό κριτήριο ότι δεν είχαμε στα χέρια μας τη μελέτη –παρότι φάνηκε πως υπήρχε κάθε δυνατότητα να δοθεί – η Λαϊκή Συσπείρωση ψήφισε «παρών» και επιφυλάχτηκε να τοποθετηθεί ολοκληρωμένα σε επόμενη φάση έχοντας όλα τα στοιχεία στη διάθεσή της.



Καρπενήσι, 15/7/2014

Read more!

Εισήγηση της Λαϊκής Συσπείρωσης για την "αξιολόγηση" στο ΔΣ της 9/7/2014

Για το θέμα της λεγόμενης “αξιολόγησης”

Η Λαϊκή Συσπείρωση έγκαιρα έχει θέσει τα θέματα των απολύσεων, των εργασιακών σχέσεων,  της λεγόμενης αξιολόγησης που θα έχουν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στους εργαζομένους αλλά και στους δημότες. Πρόκειται για στρατηγικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου και βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και επιχειρηματικότητας Η εισήγηση της δημοτικής αρχής βάλει πλάτη στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Υιοθετεί τους αντιλαϊκούς στόχους του  4250/2014 και της αξιολόγησης αρνείται να μην την υλοποιήσει

Η αξιολόγηση έχει ταξικό περιεχόμενο και αντεργατικούς στόχους

Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με το νόμο 4250/2014  στοχεύει στη διαμόρφωση ενός μικρού, ευέλικτου και επιτελικού κράτους, ε που θα υπηρετεί ακόμα καλύτερα τα μονοπώλια και την κερδοφορία τους. Κυβέρνηση και ΕΕ με την αξιολόγηση, αξιοποιώντας και τις ποσοστώσεις  και τις κατηγοριοποιήσεις, επιδιώκουν να  τρομοκρατήσουν και να καθυποτάξουν τους εργαζόμενους δημοσίους υπαλλήλους και να αναδείξουν τα νέα "δικά" τους επίλεκτα κρατικά στελέχη  για την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνεται και η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και οι απολύσεις. Ο  νόμος ενισχύει τη δεξαμενή των απολύσεων και παράλληλα στρώνει το έδαφος ώστε την επόμενη πενταετία μια σειρά λειτουργιών των δήμων να περάσουν στα χέρια ιδιωτών.Φυσικά αν ενδιαφέρονταν για την ποιότητα των υπηρεσιών θα ασχολούνταν με την κάλυψη των τεράστιων κενών που υπάρχουν σε κρίσιμους τομείς με μόνιμο προσωπικό. Παράλληλα κλιμακώνεται ο αυταρχισμός

Τοπική και περιφερειακή διοίκηση παίζουν σοβαρό ρόλο

Χρόνια τώρα οι δημοτικές αρχές των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και κάθε λογής αυτοπαρουσιαζόμενων ως «ανεξάρτητων» αποδέχονται τις περικοπές, τη  διεύρυνση της ανταποδοτικότητας, εμπορευματοποίηση υπηρεσιών τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις προσωπικού. Είναι οι ίδιοι που χαιρέτισαν τον αντιδραστικό «Καλλικράτη» που έσπευσαν να εφαρμόσουν την κυβερνητική εγκύκλιο και να καταργήσουν τις κενές οργανικές θέσεις στους ΟΕΥ (μύθος το πλεονάζον προσωπικό). Είναι οι ίδιοι που στην ΚΕΔΕ συμφωνούν  επί της ουσίας κάνοντας τάχα πως διαφωνούν με τη διαδικασία. Που ζήταγαν αναβολή και παράταση των ημερομηνιών για να έχουν τα χέρια τους ελεύθερα μετά τις εκλογές.

Είναι μεγάλες και οι ευθύνες του εργοδοτικού συνδικαλισμού που κυριαρχεί στην ΠΟΕ-ΟΤΑ που με τη στάση τους έχουν βάλει πλάτη στο πέρασμα αντιλαϊκών μέτρων, τη διάσπαση των εργαζομένων σε μόνιμους και μη,  τον αφοπλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος.

Τεράστιες οι ευθύνες της Δημοτικής Αρχής ΝΔ - Μπακογιάννη

Το έδαφος για μαζικές απολύσεις σε τομείς της Τοπικής Διοίκησης είχε ετοιμάσει προσωπικά ο Γερμανός υφυπουργός, κ. Φούχτελ, ο οποίος είχε πει: «Υπάρχουν μελέτες και έρευνες που έδειξαν ότι για εργασίες, όσον αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, απαιτούνται 3000 εργαζόμενοι στην Ελλάδα ενώ στη Γερμανία η δουλειά διεκπεραιώνεται με 1000 άτομα. ...να βρεθούν τρόποι πώς να μειωθεί ο αριθμός των υπαλλήλων».

Θυμίζουμε ότι η Λαϊκή Συσπείρωση αποκάλυψε ότι στην 6η Έκθεση της Task Force  υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά στο Καρπενήσι και στη συμφωνία που έβαλε ο κ Μπακογιάννης το δήμο ερήμην του Δημοτικού Συμβουλίου, που περιλαμβάνει την αξιολόγηση δομών και προσωπικού. Για το θέμα ακόμα και σήμερα δεν μας έχει κοινοποιηθεί κανένα έγγραφο.

Στήν έκθεση αναφέρεται ότι «τεχνική βοήθεια» της Ομάδας Δράσης αφορά και την «αξιολόγησης των δομών και του προσωπικού»,: «για να στηρίξει την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υπογράψει συμφωνία με το γερμανικό Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ) για την  εφαρμογή πιλοτικού προγράμματος σε ένα επιλεγμένο σύνολο δήμωντης χώρας για τον  έλεγχο ειδικών πτυχών των μεταρρυθμίσεων, όπως ο επιχειρησιακός σχεδιασμός, η αξιολόγηση των δομών και του προσωπικού και ηοικονομική διαχείριση.».. «Για να στηρίξει περαιτέρω τη μεταρρυθμιστική διαδικασία, η ΟΔΕ έλαβε την πρωτοβουλία  να προβάλει ορισμένα θέματα που καλύπτονται από τον οδικό χάρτη και έναν περιορισμένο  αριθμό δήμων που θα λειτουργήσουν ως πρότυπα. …. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέγραψε  σύμβαση εξουσιοδότησης με τη GIZ για την υλοποίηση του έργου παροχής τεχνική βοήθειας στους πέντε πρότυπους δήμους. Οι δήμοι αυτοί είναι: Θεσσαλονίκης, Σκοπέλου,  Σπάρτης, Πρεσπών και Καρπενησίου

Η αντίθεση στην αξιολόγηση πρέπει να είναι αντίθεση στην αντιλαϊκή στρατηγική κυβέρνησης – ΕΕ – Κεφαλαίου

Με βάση τα παραπάνω καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο να αποφασίσει

Να καταγγείλει και να απαιτήσει την άμεση απόσυρση του Ν.4250/2014.

Να καταδικάσει την αξιολόγηση δομών και  υπαλλήλων, γιατί θα οδηγήσει σε καταργήσεις και ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών αλλά και σε  απολύσεις.

Να μην εφαρμοστεί ο νόμος 4250/14.

Να μην εκδοθεί καμία απόφαση από το Δήμαρχο ή το Γενικό Γραμματέα για τον επιμερισμό των ποσοστών

Να αποφασίσει πωως εντέλλονται οι Γενικοί Διευθυντές και προϊστάμενοι των διευθύνσεων να μην υλοποιήσουν τη διαδικασία αξιολόγησης

Να φέρει η Δημοτική Αρχή στη δημοσιότητα όλα τα έγγραφα και τις συμφωνίες με την Task Force που αφορούν στο Δήμο, συμπεριλαμβανομένης της σύμβασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τη GIZ.

Να σταματήσει τώρα κάθε  πρόγραμμα και συνεργασία με την Task Force

Διεκδικούμε μόνιμη - σταθερή εργασίας με πλήρη δικαιώματα για όλους


Καρπενήσι 9/7/2014

Read more!

Στα συλλαλητήρια την Τρίτη 15 Ιούλη ενάντια σε αξιολόγηση και ποινικοποίηση καλούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο

Στα συλλαλητήρια την Τρίτη 15 Ιούλη, ενάντια στον εντεινόμενο αυταρχισμό της κυβέρνησης και την αντιδραστική αξιολόγηση, καλούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο.
Το συλλαλητήριο στην Αθήνα θα πραγματοποιηθεί στις 7 μ.μ. στην Ομόνοια, και στη Θεσσαλονίκη την ίδια ώρα στο άγαλμα του Βενιζέλου. 
Όπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση, «η κυβέρνηση κλιμακώνει την αντιλαϊκή της πολιτική, προωθεί νέο αντιδραστικό νόμο για το συνδικαλιστικό κίνημα, βγάζει παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες των εργαζομένων στη ΔΕΗ, στα λιμάνια, στο ΜΕΤΡΟ, στους εκπαιδευτικούς, κ.α.» Συμπληρώνεται ακόμα, ότι «απέναντι στον εντεινόμενο αυταρχισμό της κυβέρνησης και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο, οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να αντιτάξουν το δικό τους όπλο, το δικό τους ενιαίο μέτωπο πάλης».
Ολόκληρη η ανακοίνωση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο είναι η εξής:
«1. Μια μέρα πριν την καταληκτική ημερομηνία από την πλευρά της κυβέρνησης για την συμπλήρωση των εντύπων αξιολόγησης (15 Ιούλη 2014), τα δικαστήρια μετά από προσφυγή της κυβέρνησης, έβγαλαν παράνομη την "αποχή - απεργία" της ΑΔΕΔΥ. Πρόκειται για πράξη πέρα για πέρα αντιδραστική και αυταρχική.
Η κυβέρνηση κλιμακώνει την αντιλαϊκή της πολιτική, προωθεί νέο αντιδραστικό νόμο για το συνδικαλιστικό κίνημα, βγάζει παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες των εργαζομένων στη ΔΕΗ, στα λιμάνια, στο ΜΕΤΡΟ, στους εκπαιδευτικούς, κ.α.
2. Μετά τη σχετική απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, συνεδρίασε η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ (Δευτέρα 14 Ιούλη 2014). Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ τοποθετήθηκαν ως εξής (συνοπτικά):
Απέναντι στον εντεινόμενο αυταρχισμό της κυβέρνησης και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο, οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να αντιτάξουν το δικό τους όπλο, το δικό τους ενιαίο μέτωπο πάλης. Μαζί με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και όλα τα λαϊκά στρώματα, να ορθώσουν ένα τείχος λαϊκής αντίστασης όχι μόνο ενάντια στην αξιολόγηση και τις απολύσεις, αλλά στο σύνολο των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο Δημόσιο, στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, απαιτώντας εδώ και τώρα να ικανοποιηθούν οι ανάγκες τους, να δοθούν λύσεις στα λαϊκά προβλήματα.
Τρίτη 15 Ιούλη (από το πρωί μέχρι το μεσημέρι) να δοθεί συνέχεια στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των πρωτοβάθμιων σωματείων, με Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, συζητήσεις, περιοδείες στους τόπους δουλειάς, παραστάσεις διαμαρτυρίας, συνεντεύξεις τύπου, γενικά δουλειά ζύμωσης και παρέμβασης, που θα αναδεικνύει το περιεχόμενο του αγώνα. Παρεμβάσεις που θα προωθούν την ενότητα όλων των δημοσίων υπαλλήλων, θα ενημερώνουν πλατύτερα λαϊκά στρώματα για τις αντιδραστικές αλλαγές στο Δημόσιο, για το τι σημαίνει αξιολόγηση στις σημερινές συνθήκες, και γιατί ο λαϊκός παράγοντας με ενιαίους αγώνες θα πρέπει να βγει στο προσκήνιο.
Τρίτη 15 Ιούλη κλιμακώνουμε με συλλαλητήρια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, και πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις στις άλλες πόλεις. Τα πρωτοβάθμια σωματεία να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους, να αποκρούσουν τον υπονομευτικό ρόλο της ΑΔΕΔΥ και τη στήριξή που αυτή δίνει στις κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης και στη στρατηγική της.
Την ημέρα κατά την οποία θα εκδικάζεται η έφεση της ΑΔΕΔΥ ενάντια στη δικαστική απόφασηπου κήρυξε παράνομη την "αποχή - απεργία" της ΑΔΕΔΥ, απαντάμε με 24ωρη πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία. Η πρόταση αυτή ψηφίστηκε μόνο από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, τόσο την Παρασκευή 11 Ιούλη όσο και τη Δευτέρα 14 Ιούλη, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ άσκησαν έντονη κριτική στη συνδικαλιστική ηγεσία της ΑΔΕΔΥ. Το γεγονός ότι πάνω από το 80% των Δημοσίων Υπαλλήλων στα Υπουργεία και στα Νοσοκομεία, έχουν καταθέσει τα έντυπα αξιολόγησης στα σωματεία και δεν δέχονται να τα συμπληρώσουν και να τα παραδώσουν στις αντίστοιχες υπηρεσίες, δείχνει ότι υπάρχουν αγωνιστικές διαθέσεις, οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να βγουν στη σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του αυταρχικού αστικού κράτους. Και ενώ υπάρχουν λοιπόν αυτές οι προϋποθέσεις, να βγουν στο προσκήνιο οι εργαζόμενοι, να μπουν μπροστά στον αγώνα τα α/θμια σωματεία, να γίνουν το κέντρο του αγώνα και της αντίστασης, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ ανέλαβε για άλλη μια φορά το καθήκον να ξελασπώσει την κυβέρνηση, να τη βγάλει ομολογουμένως από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται.
Έτσι λοιπόν, ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ (Μπαλασόπουλος - πρώην ΠΑΣΚΕ από το χώρο των ΟΤΑ) καταψήφισαν την πρόταση για 24ωρη πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία στις 15 Ιούλη (ΕΕ ΑΔΕΔΥ 11 Ιούλη) και αυτό, σε μια κρίσιμη φάση, ακριβώς το διάστημα όπου μπορούσε να ολοκληρωθεί η συλλογή των εντύπων αξιολόγησης από τα σωματεία, να δοθεί η δυνατότητα στη συντριπτική πλειοψηφία των Δημοσίων Υπαλλήλων με τον πιο μαζικό και αποφασιστικό τρόπο να απειθαρχήσουν, να συγκρουστούν με την κυβέρνηση και την πολιτική της.
Στην κυριολεξία, στην πιο κρίσιμη φάση αυτές οι συνδικαλιστικές δυνάμεις τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια των Δημοσίων Υπαλλήλων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που στην πιο κρίσιμη στιγμή αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες υπονομεύουν τους αγώνες των εργαζομένων, τον αγωνιστικό προσανατολισμό και τη δυναμική του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος, και αυτό γιατί επί της ουσίας στηρίζουν τις στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης, γενικά τις αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο, διεκδικούν μια καλύτερη αξιολόγηση στο πλαίσιο της κυρίαρχης πολιτικής, ένα "φιλικότερο" κράτος προς τους εργαζόμενους, κ.ά.
Καλούμε τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα γι’ αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες,να τις ξεπετάξουν από πάνω τους, ώστε να πάρει ανάσα το κίνημα, να ανασυνταχθεί, να μπει σε τροχιά λαϊκής αντεπίθεσης, ταξικής συσπείρωσης και πάλης.
Καλούμε τους συναδέλφους να είναι ιδιαίτερα υποψιασμένοι για τα λεγόμενα ανεξάρτητα και ακομμάτιστα συνδικαλιστικά σχήματα τύπου ΔΗΣΥ και "Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή", που την κρίσιμη στιγμή τελικά στηρίζουν τη στρατηγική και τις επιλογές της κυβέρνησης.
Επιβεβαιώνεται περίτρανα η εκτίμηση του ΠΑΜΕ ότι ο συσχετισμός δύναμης στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ παραμένει αρνητικός, και ότι από το 35ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ δεν προέκυψε "η ΑΔΕΔΥ της ανατροπής", όπως ισχυρίζονταν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Καλούμε τα α/θμια σωματεία να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.
Να ξεπεράσουν εμπόδια και δυσκολίες που βάζει η συμβιβασμένη συνδικαλιστική ηγεσία της ΑΔΕΔΥ.
Απευθύνουμε κάλεσμα στα σωματεία να προχωρήσουν σε αγωνιστικές πρωτοβουλίες και δραστηριότητες -ανεξάρτητα από την ΑΔΕΔΥ- έτσι όπως αυτές αποτυπώνονται στη πρόταση του ΠΑΜΕ.
Ένα δρόμο έχουμε, μια επιλογή
Κίνημα ανασύνταξης για την ανατροπή».
Στα αυριανά συλλαλητήρια για αξιολόγηση και ποινικοποίηση καλούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο - 902.gr

Read more!

Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ για το ΚΕΘΕΑ

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Υγείας

Θέμα: Για το ΚΕΘΕΑ.

Η προσφορά του ΚΕΘΕΑ στην αντιμετώπιση της εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες, αλκοόλ και τζόγο είναι γνωστή και όχι μόνο στη χώρα μας.
Διαθέτει πάνω από 100 μονάδες σε 23 πόλεις και 18 σωφρονιστικά καταστήματα σ’ όλη την Ελλάδα. Το 2013 πάνω από 13.500 άτομα χρήστες ουσιών και οι οικογένειές τους έλαβαν θεραπευτικές υπηρεσίες από το ΚΕΘΕΑ. Επίσης πάνω από 10.000 άτομα, μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί, συμμετείχαν σε παρεμβάσεις πρόληψης του ΚΕΘΕΑ.
Το ΚΕΘΕΑ προσπαθεί να καλύψει όλο αυτό το δίκτυο με 480 μόνο εργαζόμενους (426 πλήρους και 54 μερικής απασχόλησης) και με κουτσουρεμένη κρατική επιχορήγηση (18 εκατ. ευρώ έναντι 23 εκατ. ευρώ του προϋπολογισμού του).
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το πρόβλημα των ναρκωτικών αυξάνεται και οι συνέπειες του είναι τραγικές, το ΚΕΘΕΑ έχει να κάνει προσλήψεις 7 χρόνια και το προσωπικό του μειώνεται χρόνο με το χρόνο.
Τα αιτήματα από κάθε γωνιά της Ελλάδας για υπηρεσίες είναι εκρηκτικά.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός:
·         Θα προχωρήσει η κυβέρνηση στην πρόληψη προσωπικού για τις ανάγκες πρόληψης, θεραπείας, επανένταξης και τη στελέχωση των δημόσιων δομών;
·         Θα δοθούν κονδύλια ώστε να λειτουργήσουν οι μονάδες απεξάρτησης και να επεκταθούν όπου χρειάζεται;

Ο βουλευτής
 Γιάννης Γκιόκας



Read more!

Νομοσχέδιο για τη ΔΕΗ: Γραμμή ρήξης ή ενσωμάτωσης;

Ως «μητέρα των μαχών» παρουσιάζεται απ' τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης η αντιπαράθεση κυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το νομοσχέδιο που προβλέπει την απόσπαση απ' τη ΔΕΗ ΑΕ μιας ομάδας σταθμών παραγωγής και την πώλησή τους ως «μικρή ΔΕΗ».

Η κυβέρνηση φορά το μανδύα του προοδευτικού εκσυγχρονισμού που αντιμάχεται τις «συντεχνίες», βαφτίζοντας πρόοδο την πολιτική που θα συνεχίσει να φορτώνει νέα βάρη στη λαϊκή οικογένεια (με νέες αυξήσεις της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος) και να επιδεινώνει τη θέση των εργαζομένων του κλάδου καθώς και των μικρών αγροτών, προς όφελος της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Υψώνει τη σημαία του «νόμου και της τάξης», απαιτώντας υποταγή του εργατικού κινήματος στις επιλογές της εκλεγμένης κυβέρνησης, παραίτηση ακόμα και από το δικαίωμα στην απεργία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιεί την εναντίωση στην πώληση της «μικρής ΔΕΗ» ως προνομιακό ζήτημα για να αυτοπροβληθεί ως εναλλακτική φιλολαϊκή κυβερνητική λύση, να συγκροτήσει το «αντιμνημονιακό μέτωπο» της αντιπολίτευσης και να εμφανίσει ένα μπλοκ 120 βουλευτών που μπορεί να ακυρώσει τα κυβερνητικά σχέδια εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, ώστε να επισπευσθούν οι επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Σ' αυτή τη συγκυρία έχει ιδιαίτερη σημασία το εργατικό - λαϊκό κίνημα να προσδιορίσει με σαφήνεια τον πραγματικό αντίπαλό του και να αποσαφηνίσει τους στόχους, το περιεχόμενο που μπορεί να διασφαλίσει συνέχεια, διάρκεια και προοπτική στις σημερινές αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Να σημαδέψει τους μονοπωλιακούς ομίλους, την άρχουσα τάξη και την ΕΕ που την στηρίζει, να ανατρέψει αυτούς που αποτελούν το πραγματικό εμπόδιο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, να αποκαλύψει τους ψεύτικους φίλους του λαού.

Ο ανταγωνισμός των μονοπωλίων
Η αλήθεια είναι ότι η σφαγή των λαϊκών - εργατικών δικαιωμάτων και αναγκών στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας δεν αποτελεί έναν μελλοντικό κίνδυνο, αλλά μια πραγματικότητα που δρομολογήθηκε με συνεχείς αναδιαρθρώσεις για να προωθηθεί η κατεύθυνση της «απελευθέρωσης» της συγκεκριμένης αγοράς. Η συγκεκριμένη στρατηγική κατεύθυνση δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία της εποχής του μνημονίου και της τρόικας, αλλά δέσμευση για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ που υλοποιείται εδώ και δυο δεκαετίες σταθερά απ' όλες τις κυβερνήσεις. Στην Ελλάδα προωθήθηκε με αλυσίδα νομοθετικών ρυθμίσεων (με αφετηρία το ν. 2773/99) που οδήγησαν στη μετοχοποίηση της ΔΕΗ ΑΕ και στην πώληση του 49% των μετοχών σε ιδιώτες, στην είσοδο ιδιωτικών ομίλων, στο διαχωρισμό μεταφοράς και διανομής του ηλεκτρικού ρεύματος από τη ΔΕΗ με τη σύσταση του ΑΔΜΗΕ (μεταφορά) και ΔΕΔΔΗΕ (διανομή).

Στην ουσία τα αποφασιστικά βήματα για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ έχουν ήδη γίνει σύμφωνα με τις κοινοτικές κατευθύνσεις.

Πάνω απ' το 45% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος ανήκει πλέον σε άλλους ιδιωτικούς ομίλους που ανταγωνίζονται τη ΔΕΗ (Ομιλοι Μυτηλιναίου, Κοπελούζου, ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, συμμαχικά σχήματα ΕΛΠΕ - Edison, Sorgenia - JP Αβαξ) με επενδύσεις που ξεπερνούν το 1,5 δισ. ευρώ. Αντίστοιχα στη Γερμανία, τα μερίδια της εγχώριας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μοιράζονται κυρίως σε 4 ομίλους και η ιδιοκτησία του δικτύου μεταφοράς δεν είναι ενιαία.

Οι συγκεκριμένες νομοθετικές ρυθμίσεις (προηγούμενες και επόμενες) δεν είναι τυχαίες, στοχεύουν στη διασφάλιση κερδοφόρων όρων για την είσοδο ιδιωτικών ομίλων και την προσέλκυση επενδύσεων στην «απελευθερωμένη αγορά» μέσα από την αποδυνάμωση της δεσπόζουσας, κυρίαρχης θέσης του πρώην κρατικού μονοπωλίου (στη συγκεκριμένη περίπτωση της ΔΕΗ) π.χ. με την αφαίρεση από τον έλεγχο της ΔΕΗ των δικτύων μεταφοράς και διανομής.

Τα επόμενα βήματα για να ολοκληρωθεί η «απελευθέρωση» αφορούν την πώληση του 17% των μετοχών της ΔΕΗ που θα απομείνει, του 66% των μετοχών του ΑΔΜΗΕ (σύμφωνα με το ν. 4237/2014) και την πώληση της «μικρής ΔΕΗ».

Πρόκειται για επιλογές που αφορούν κυρίως τη διανομή μεριδίων και κερδών μεταξύ των ανταγωνιζόμενων ομίλων και ιμπεριαλιστικών κέντρων, μεταξύ των σημερινών και αυριανών μεγαλομετόχων της ΔΕΗ ΑΕ και των αντίστοιχων ανταγωνιστών τους, μέσα στο αντιλαϊκό πλαίσιο της απελευθέρωσης που έχει ήδη επιβληθεί.

Μια ιδιαίτερη πλευρά σ' αυτή τη φάση του ανταγωνισμού των μονοπωλιακών ομίλων αφορά το μελλοντικό έλεγχο λιγνιτικών και μεγάλων υδροηλεκτρικών μονάδων που χρησιμοποιούν φθηνότερες, εγχώριες ενεργειακές πηγές. Οι ανταγωνιστές της ΔΕΗ προτιμούν να αγοράσουν παρά να κατασκευάσουν νέες σχετικές μονάδες, με γνώμονα τη διασφάλιση υψηλότερου ποσοστού κέρδους.

Αντίστοιχα διαπάλη εκδηλώνεται μεταξύ των ομίλων της Ενέργειας και της μεταποίησης για την τιμή του βιομηχανικού ρεύματος.

Θυσίες στο βωμό της «απελευθέρωσης»
Ομως, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, δεν υπάρχει κανένα φιλολαϊκό μοντέλο, κανένας φιλολαϊκός τρόπος «απελευθέρωσης». Η ζωή τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ΕΕ επιβεβαιώνει ότι στο πλαίσιο της «απελευθερωμένης» αγοράς, οι όμιλοι λειτουργούν με γνώμονα το ποσοστό κέρδους τους, ακόμα και αν το κράτος κατέχει το 51% των μετοχών. Τα μονοπώλια αποτελούν τους μεγάλους κερδισμένους της πορείας «απελευθέρωσης», αφού βρήκαν μια κερδοφόρα διέξοδο επένδυσης σε υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά τους.

Απ' την αύξηση της παραγωγικότητας αυτή τη δεκαετία ωφελήθηκαν μόνο οι μεγαλομέτοχοι της ΔΕΗ. Τα λαϊκά νοικοκυριά γνώρισαν απανωτές αυξήσεις που ξεπέρασαν το 100% απ' το 2001. Αυξήθηκαν σημαντικά οι διακοπές στις συνδέσεις των νοικοκυριών και το ποσοστό ενεργειακής φτώχειας. Μειώθηκε το μόνιμο προσωπικό από 36.000 σε 18.500 και οι μισθοί πάνω από 40%, ενώ αυξήθηκε το προσωπικό των υπεργολάβων με μισθούς πείνας και μαύρες ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Μειώθηκε η λιγνιτική παραγωγή στη Δυτική Μακεδονία (με τα πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας).

Δεν πρόκειται για ελληνική ιδιαιτερότητα. Στα κράτη - μέλη που ολοκλήρωσαν νωρίτερα απ' την Ελλάδα την «απελευθέρωση» οι αυξήσεις της τιμής της οικιακής κατανάλωσης ξεπέρασαν το 70% και απασχόλησαν ως πρόβλημα την ίδια την ΕΕ.

Το αντιπαράδειγμα της μείωσης τιμών σε σύγκριση με τις αρχικές στην «απελευθερωμένη» αγορά κινητής τηλεφωνίας, που αναφέρει η κυβέρνηση, δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Πρόκειται για τομέα με θεαματική αύξηση της παραγωγικότητας, γρήγορη μεταβολή τεχνολογικών δεδομένων και των προσφερόμενων εμπορευμάτων, όπου επιπλέον στη φάση δημιουργίας της σχετικής αγοράς εμποδίστηκε η συμμετοχή του ΟΤΕ.

Γενικότερα, στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, δεν μπορεί να κατοχυρωθεί η Ενέργεια ως κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα. Η ιστορική πείρα και η σημερινή εμπειρία επιβεβαιώνει τη μαρξιστική θέση ότι το αστικό κράτος και οι επιχειρήσεις του δεν υπηρετούν το συμφέρον της κοινωνίας, το δημόσιο συμφέρον, αλλά τους στρατηγικούς στόχους του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Αυτό συνέβαινε και όταν το κρατικό μονοπώλιο της ΔΕΗ πουλούσε σκανδαλωδώς φθηνά το ρεύμα στο μονοπώλιο της ΠΕΣΙΝΕ και σήμερα που η μετοχοποιημένη ΔΕΗ και η κυβέρνηση έχουν αποφασίσει αύξηση της τιμής του ρεύματος στα φτωχά νοικοκυριά (με κατανάλωση μέχρι 800KWH.)

Το σημερινό αστικό κράτος δεν αποτελεί τον αντίποδα των «δυνάμεων της αγοράς», όπως προσπαθεί να μας πείσει το οπορτουνιστικό ρεύμα, αλλά το φύλακα - άγγελό τους. Γι' αυτό και επιδοτεί πολύπλευρα και πλουσιοπάροχα τους ιδιωτικούς ομίλους του τομέα ηλεκτρικής ενέργειας με άμεσες επιδοτήσεις που ξεπερνούν το 1 δισ. την τελευταία τριετία μόνο για τις μονάδες φυσικού αερίου και με έμμεσους φόρους όπως τα «πράσινα τέλη» για τις ΑΠΕ που πολλαπλασιάστηκαν.

Με τη σημαία των λαϊκών αναγκών
Οι ηγεσίες της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνυπεύθυνες για όλη την πορεία που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Εγκλώβισαν το κίνημα στην επιλογή του δήθεν «μικρότερου κακού», στην αναζήτηση ανύπαρκτων «ρεαλιστικών» φιλολαϊκών λύσεων στο πλαίσιο των κοινοτικών κατευθύνσεων της απελευθερωμένης αγοράς. Στην αρχή πρόβαλαν το στόχο σωτηρίας της κρατικής ΔΕΗ και στη συνέχεια της διατήρησης του 51% των μετοχών στο κράτος, συσκοτίζοντας τον πραγματικό αντίπαλο και οδηγώντας το κίνημα από ήττα σε ήττα.

Σήμερα, η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ καλεί το λαό να στοιχηθεί πίσω απ' τη διοίκηση της Επιχείρησης, στον ανταγωνισμό της με τους άλλους ομίλους, σχετικά με τη σύνθεση των μονάδων και των πελατών που θα αφαιρεθούν και θα παραχωρηθούν στη «μικρή ΔΕΗ», δηλαδή σχετικά με τον ανταγωνισμό που αφορά τα κέρδη και τα μερίδια αγοράς μεταξύ των μονοπωλίων.

Υποκλίνεται, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, στις κοινοτικές δεσμεύσεις για ελεύθερη ανεμπόδιστη κίνηση του κεφαλαίου και των εργαζομένων σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας όλων των κρατών - μελών της ΕΕ. Υποκλίνεται στη δράση των ιδιωτικών ομίλων, προβάλλοντας ως φιλολαϊκή λύση την παραμονή της ΔΕΗ υπό κρατικό έλεγχο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συσκοτίζει τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και μετατρέπει στην πράξη το κίνημα σε υπηρέτη κυβερνητικής εναλλαγής, εντός των τειχών του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Καλεί στην ουσία σε μια εικονική μάχη οπισθοφυλακών για τη διατήρηση της σημερινής κατάστασης, που συνοδεύεται με ανέξοδες διακηρύξεις για κατοχύρωση της Ενέργειας ως κοινωνικού αγαθού στον καπιταλισμό.

Απομονώνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το συγκεκριμένο τρόπο που θα ολοκληρωθεί το αντιλαϊκό έργο της «απελευθέρωσης» από τη στρατηγική κατεύθυνση πλήρους εμπορευματοποίησης της Ενέργειας, σε βάρος του συνόλου των λαϊκών αναγκών.

Αντίθετα το ΚΚΕ αναδεικνύει την πάλη ενάντια στη στρατηγική της «απελευθέρωσης» ως έναν απ' τους κρίκους για την ενιαία δράση του εργατικού κινήματος, και όχι μόνο των εργαζόμενων της ΔΕΗ, σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Ως κρίκο κοινής αγωνιστικής δράσης με τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς αγρότες που δέχονται απανωτά πλήγματα από την υλοποίηση αυτής της πολιτικής (π.χ. επιβάρυνση όχι μόνο για το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά και για την άρδευση). Γι' αυτό το ΚΚΕ προβάλλει αγωνιστικά και ενιαία το πλαίσιο πάλης ενάντια στην κοινοτική στρατηγική της απελευθέρωσης, δεν περιορίζει τον αγώνα μόνο στο ζήτημα της απόσυρσης του συγκεκριμένου αντιλαϊκού νομοσχεδίου. Το συγκεκριμένο ριζοσπαστικό πλαίσιο δεν τεμαχίζεται, ούτε παζαρεύεται, γιατί εκφράζει τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αποτελεί εφαλτήριο για να προβληθεί αγωνιστικά ο μόνος δρόμος ανάπτυξης που μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, της αποδέσμευσης από την ΕΕ με το λαό στην εξουσία. Μόνο τότε ο ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας Ενέργειας της εργατικής τάξης θα μπορεί να σχεδιάζει και να παράγει με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία.

Γι' αυτό και το ΚΚΕ καλεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα να αξιοποιήσει κάθε μορφή πάλης για την πλήρη κατάργηση όλων των νόμων εφαρμογής του κοινοτικού πλαισίου απελευθέρωσης, σε σύγκρουση με την ΕΕ και τα μονοπώλια, την άρχουσα τάξη. Κάτω απ' αυτή τη σημαία της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, ο συνεπής ταξικός πόλος του εργατικού κινήματος, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δίνουν τη μάχη για την περιφρούρηση της απεργίας και την κλιμάκωση του αγώνα που πρέπει να αγκαλιάσει όλους τους κλάδους και χώρους δουλειάς.

Με αποφασιστική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, το οπορτουνιστικό ρεύμα και τη γραμμή ενσωμάτωσης, για να βάλει ο λαός τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.

Ο Μάκης Παπαδόπουλος είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής και του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ


Read more!