Η κυβέρνηση εξυπηρετώντας, σταθερά, τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε και του Δ.Ν.Τ, λόγω της οικονομικής κρίσης, που δημιούργησαν τα μονοπώλια και η ολιγαρχία του πλούτου και για την αντιμετώπιση της, επιχειρεί να την φορτώσει στις πλάτες των εργαζομένων που καθημερινά ξεζουμίζει. Ταυτόχρονα περιορίζει στο ελάχιστο κάθε δαπάνη για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών τους.
Σε αυτή την λογική έχει από καιρό προχωρήσει στον σημαντικό περιορισμό της κρατικής χρηματοδότησης προς τις Τοπικές και Περιφερειακές Διοικήσεις.
Έργα και υπηρεσίες που χρειάζονται ο λαός και ο τόπος δεν μπορούν να υπάρξουν.
Δεν μπορούν να εξοφληθούν έργα που έγιναν.
Δεν μπορούν να χωρέσουν όλα στο ΕΣΠΑ, που πολύ μικρό κομμάτι του μπορεί να διαχειριστεί η περιφέρεια σε είδη έργων και υπηρεσιών που και αυτά βολεύουν κυρίως τον σχεδιασμό της Ε.Ε και των μονοπωλίων και ελάχιστα τον λαό.
Παρόλα αυτά τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Περιφερειακή και τοπική διοίκηση, με την στάση και την δράση τους καλλιεργούν αυταπάτες και υποκρίνονται πως κάτι γίνεται. Συζητάνε, υπόσχονται και επιχειρούν να δημιουργήσουν ψεύτικες ελπίδες στον λαό. Σπάνια μιλάνε για τις ανάγκες του λαού και ακόμη πιο σπάνια παρακαλούν για κάποιες λύσεις στη βάση του εφικτού και των περιθωρίων που αφήνει η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Μιλάνε για έργα και λένε μεγάλα λόγια, αποκρύπτοντας πως στην πραγματικότητα διαχειρίζονται την μιζέρια μας. Πως με διάφορες λαθροχειρίες στην διαχείριση προσπαθούν να δείξουν πως κάτι γίνεται. Κάτι κινείται.
Ανάλογη στάση κρατούν και οι παράγοντες της Ν.Δ, που ασκούν κριτική σε δευτερεύοντα ζητήματα, χωρίς να καταδικάζουν την αντεργατική ουσία της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, που, άλλωστε, αποτελεί και δική τους επιλογή. Αφού, χρόνια τώρα, μαζί υπηρέτησαν και υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Μαζί με το ΛΑΟΣ υπηρετούν τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, που αποκαλύπτεται στα χέρια τους σαν ένα ακόμη εργαλείο για την εφαρμογή αντιλαϊκής πολιτικής. Σαν μια δομή που δεν μπορεί να αλλάξει παρά τις δημιουργικές – τάχα - προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ και των Οικολόγων, που παρουσιάζονται διαλλακτικοί και συζητήσιμοι. Μάστοροι στις διαδικαστικές προτάσεις για συναίνεση και συμβιβασμούς, όταν δεν τους βολεύει ο μανδύας του επαναστάτη.
Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ θέλει ακόμη μια φορά και στις συγκεκριμένες συνθήκες να υπενθυμίσει :
- Οι Περιφέρειες και οι Δήμοι δεν αποτελούν μορφές αυτοδιοίκησης, αλλά εργαλεία άσκησης της ταξικής κρατικής εξουσίας. Πως είναι απέναντι από τον λαό και τις αγωνίες του.
- Πως βάζουν πλάτη στο να περάσει η αντιλαϊκή πολιτική. Για να μην υπάρχουν διεκδικήσεις και αντιδράσεις. Για να εμπεδωθεί στον λαό η λογική του πληρώνω για τις υπηρεσίες και τα έργα που χρειάζομαι. Για να υποβαθμίζεται ο δημόσιος τομέας και να υποτιμώνται όσοι εργάζονται σ’ αυτόν.
- Αδιαφορούν για τα προβλήματα και την υστέρησης της παραγωγικής διαδικασίας σε κάθε τόπο, που παράτησαν στους σχεδιασμούς και την κερδοσκοπία του μεγάλου κεφαλαίου.
- Κάνουν τον πόντιο Πιλάτο για την φτώχεια, την ανέχεια και την ανεργία. Για τα μαγαζιά που κλείνουν. Γι τους αγρότες που είναι σε απόγνωση. Για το κατάντημα των νοσοκομείων, των σχολείων, των ΤΕΙ και του Πανεπιστήμιου.
Τον καλούμε να κατανοήσει σήμερα τον ρόλο των Δήμων και της Περιφερειακής Διοίκησης, που μπορεί και πρέπει να γίνουν αποδέκτες των αιτημάτων του λαού.
Πως πρέπει οι εργαζόμενοι να απαιτήσουν την ουσιαστική συμβολή και αυτών στην άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων των εργαζομένων. Στην ικανοποίηση των αναγκών τους.
Συσπειρωμένοι στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, στο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών και στην ΟΓΕ, να αμφισβητήσουμε δυναμικά το μέλλον που μας επιφυλάσσουν και να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για μια καλύτερη ζωή, χωρίς το ξεζούμισμα και την εκμετάλλευση που ζούμε καθημερινά.
ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
ΧΡΟΝΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΝΤΟΥΡΟΥ ΣΟΦΙΑ (ΙΩΑΝΝΑ)
ΓΚΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
