Σε άρθρο των “Ευρυτανικών Νέων”, σχετικά με την αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη από το ΚΚΕ, υπάρχει ένα ανυπόγραφο σχόλιο, το οποίο προφανώς είναι άποψη του εκδότη, ότι αν ο Άρης ζούσε δεν ξέρει αν θα συνηγορούσε.
Καταρχήν αυτή η αυθαίρετη και αντιεπιστημονική προσέγγισή σας τουλάχιστον προσβάλει την μνήμη του Άρη.
Ο Άρης ζυμώθηκε και ατσαλώθηκε μέσα από Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, υπηρέτησε με ηρωισμό και αυτοθυσία την ταξική πάλη και μάλιστα στην ανώτερή της μορφή, αυτή της ένοπλης, η δράση του ήταν ιστορική και έφτασε μέχρι την τραγική θυσία (Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ τομ Α, Σύγχρονη Εποχή σελ:517).
Από ποιους προβάλλεται ο Άρης και από ποια πλευρά, έχει ιδιαίτερη σημασία. Για παράδειγμα όταν κάποιος διαρρηγνύει τα ιμάτιά του, επειδή το ΚΚΕ δεν συμφώνησε με τον Άρη για συνέχιση του ένοπλου αγώνα (την συγκεκριμένη χρονική στιγμή) και παράλληλα τάσσεται υπέρ της «Συμφωνίας της Βάρκιζας», θέτει σε προβληματισμό και τον πλέον καλοπροαίρετο παρατηρητή!
Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα στην Ελλάδα που θεωρεί ανάγκη να μελετά επιστημονικά την ιστορία του και να την εκθέτει πρώτα απ’ όλα στην εργατική τάξη τα συμπεράσματα για την ισχυροποίηση της πάλης της. Γι αυτό και θα προχωρήσει σε Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τον Β’ τόμο της Ιστορίας του. Τα ντοκουμέντα θα εκδοθούν και γι’ αυτό οι εικασίες του καθενός δεν έχουν καμία σημασία.
Άλλωστε για τον Άρη έχουν ήδη γίνει δεκάδες εκδηλώσεις και έχουν εκδοθεί άρθρα (Περιοδικό Νέος Κόσμος Ιούνης 1965 σελ 91) που τιμούν την μνήμη του.
Κομματική Οργάνωση
Ευρυτανίας
