Με τη διοικητική μεταρρύθμιση, το λεγόμενο Καλλικράτη, η κυβέρνηση στοχεύει στην προσαρμογή του αστικού κράτους, έτσι, ώστε μέσα στις συγκεκριμένες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες να εξυπηρετεί πιο αποτελεσματικά την κερδοφορία, τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, τη διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Μέσω και της νέας διοικητικής δομής του αστικού κράτους θα υλοποιηθούν μια σειρά αντιλαϊκές επιλογές σε σημαντικούς τομείς όπως η Υγεία, η Πρόνοια και η Παιδεία και θα ανοίξουν νέοι «δρόμοι» για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.
Η προτεινόμενη μείωση του αριθμού των Περιφερειών και των ΟΤΑ, η διεύρυνση του χώρου ευθύνης τους, δε γίνεται για την απλή μεταφορά αρμοδιοτήτων, αλλά για την ισχυρότερη κρατική παρέμβαση ώστε να δημιουργηθούν ευνοϊκότεροι όροι για επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στα νέα, λιγότερα σε αριθμό σχήματα, αλλά με μεγαλύτερη εδαφική και πληθυσμιακή συγκέντρωση, που ευνοεί την ανάπτυξη καπιταλιστικής δράσης σε διάφορους τομείς της οικονομίας.
Γι' αυτό έγινε η μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Τοπική Διοίκηση σε πολλούς τομείς όπως η Γεωργία, η Κτηνοτροφία, η Αλιεία, η Διαχείριση Απορριμμάτων, τα αποχετευτικά δίκτυα, η Ενέργεια, ο Τουρισμός, το Περιβάλλον, οι Κοινωνικές Υπηρεσίες, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός, κ.λπ.
Μέσα από τα όργανα αυτά, η κυβέρνηση επιδιώκει το επόμενο διάστημα, να περάσουν οι εξής πολιτικές:
1. «Η ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης και της ανταγωνιστικότητας»
Ο στρατηγικός στόχος της κυβέρνησης για «αύξηση επενδύσεων», «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας», «ανάπτυξη» που αφορά τη διασφάλιση των κερδών των μονοπωλίων, περνά κατεξοχήν μέσα από τις Περιφέρειες και τους Δήμους των μεγάλων αστικών κέντρων.
Στην ομιλία του ο πρωθυπουργός στη διημερίδα επιμόρφωσης των νεοεκλεγέντων δημάρχων και περιφερειαρχών στις 24 Νοέμβρη, είπε ότι ο «"Καλλικράτης" σηματοδοτεί μια νέα αρχή ...στην αναπτυξιακή επανεκκίνηση της χώρας... είναι το απαραίτητο θεμέλιο κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας, δηλαδή τη δημοσιονομική σταθερότητα... ειδικά οι Περιφέρειες αναλαμβάνουν το σύνολο των αναπτυξιακών αρμοδιοτήτων ... την ευθύνη της περιφερειακής ανάπτυξης... και της αλλαγής του προτύπου της ανάπτυξης... την κατάρτιση και εκτέλεση των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων αλλά και τη συμμετοχή στην όλη διαδικασία κατάρτισης και εφαρμογής του ΕΣΠΑ 2007-2013».
Στα πλαίσια του νόμου για τις fast track επενδύσεις των επιχειρήσεων, η Τοπική Διοίκηση θα αναλάβει να διευκολύνει με τα ΚΕΠ την πιο γρήγορη αδειοδότηση αυτών των επιχειρήσεων, την απλοποίηση της γραφειοκρατίας, ώστε να μη χάνουν οι επιχειρήσεις χρόνο και χρήμα. Από τον «Καλλικράτη» προβλέπεται οι δήμοι να ιδρύσουν τον «συμπαραστάτη των επιχειρήσεων». Εναν ειδικό υπάλληλο που θα συμβάλει να λύνονται τα προβλήματα των επιχειρήσεων (π.χ. ενημέρωση για επενδυτικές «ευκαιρίες», διαμεσολάβηση για αντιπαραθέσεις με πολίτες, οργανώσεις ή άλλες εταιρείες για προμήθειες, διαγωνισμούς, περιβαλλοντικούς όρους κ.λπ.). Επίσης, προβλέπεται οι επιχειρηματίες να συμμετέχουν στις διάφορες επιτροπές που δημιουργούνται στους Δήμους και Περιφέρειες (επιτροπή ποιότητας ζωής, συμβούλιο διαβούλευσης κλπ.) ώστε να προωθούν και να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους.
Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες την ίδια ώρα που θα απολύουν μεν προσωπικό από τις κοινωνικές και λοιπές υπηρεσίες θα φροντίσουν όμως να προσλάβουν τεχνοκράτες, μάνατζερ, πιστούς πολιτικούς υπαλλήλους για να προχωρήσουν τα επιχειρηματικά σχέδια.
Αναλαμβάνουν το καθήκον να εξειδικεύσουν τι ακριβώς μπορεί να εκμεταλλευτούν οι ξένοι και ντόπιοι κεφαλαιοκράτες από κάθε περιοχή. Τι μπορεί να ξεπουληθεί. Η κυβέρνηση μπορεί να «κλείνει» τις μεγάλες συμφωνίες, οι εκλεγμένοι της Τοπικής Διοίκησης όμως έχουν την ευθύνη να προτείνουν, να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν τα επενδυτικά προγράμματα και το ξεπούλημα.
Ο Καλλικράτης αναθέτει την αξιοποίηση των «αναπτυξιακών πλεονεκτημάτων» κάθε περιοχής στην Τοπική Διοίκηση με συμβάσεις παραχώρησης ακινήτων και οικοπέδων στους επιχειρηματίες, με προώθηση των ΣΔΙΤ, ιδιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα, τη διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων. Πολλά από αυτά προχωράνε ήδη με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Ολα αυτά όμως τα επιχειρηματικά σχέδια για ανάδειξη της χώρας σε διεθνές κόμβο μεταφορών - εμπορίου - ενέργειας, γίνονται για να υπηρετήσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων. Οι όποιες θέσεις εργασίας που μπορεί να δημιουργηθούν είναι λίγες και με ανύπαρκτα δικαιώματα. Το φθηνό εργατικό δυναμικό θα το διασφαλίζουν στις επιχειρήσεις οι ίδιοι οι εκλεγμένοι στους Δήμους και Περιφέρειες. Τα σχέδια οδηγούν στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, στον εκτοπισμό των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και αυτοαπασχολούμενων (φτωχοί αγρότες - λαϊκές, φορτηγατζήδες κ.λπ.). Βάζουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία - ασφάλεια και το περιβάλλον (π.χ. Αστακός, Θριάσιο, ατμοσφαιρική ρύπανση και κυκλοφοριακό από τους οδικούς άξονες κ.λπ.). Υπονομεύουν παραγωγικές δυνατότητες της χώρας (αγροτική παραγωγή, μεταποίηση, βιομηχανία κ.λπ.), εμπλέκουν τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Επίσης, έργα όπως αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, παιδικοί σταθμοί, σχολεία, Κέντρα Υγείας κλπ. παραχωρούνται και πάλι στους επιχειρηματίες (ΣΔΙΤ) και γίνονται με τεράστια επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων και για την κατασκευή και για τη χρήση τους.
Οι στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης προς όφελος του κεφαλαίου (τουρισμός, πράσινη ανάπτυξη, συγκοινωνιακές υποδομές κ.λπ.) περνούν μέσα από το ΕΣΠΑ και τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα που θα συνοδευτούν από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα ΕΛΛ.Α.Δ.Α. (Ελληνική Αρχιτεκτονική Διοίκησης Αυτοδιοίκησης) ύψους 4 δισ. για την επόμενη τετραετία και τα ειδικά προγράμματα για ορεινούς και νησιωτικούς Δήμους, που θα τα διαχειριστούν οι Περιφέρειες και οι Δήμοι.
Προωθείται μέσω του πολεοδομικού σχεδιασμού, με φορέα τον «Καλλικράτη» κατά Περιφέρεια η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας της γης σε μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις, η διείσδυση σε τομείς που ως τώρα ήταν πολλοί μικροί και μεσαίοι.
Ο πολεοδομικός σχεδιασμός πανελλαδικά καταργεί τους όποιους περιορισμούς υπάρχουν στην αλλαγή χρήσης γης προκειμένου να διευκολύνει την επενδυτική δράση των μονοπωλιακών ομίλων. Θυσιάζει την όποια προστασία της δημόσιας Υγείας, την ασφάλεια των κατοίκων και του περιβάλλοντος. Προωθεί την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ επιδοτώντας εξωγεωργικές δραστηριότητες (π.χ. αγροτουρισμός, φωτοβολταϊκά) που οδηγούν στην αλλαγή χρήσης γης και στη συγκέντρωσή της στα χέρια των τραπεζικών ομίλων.
Επίσης και στους τομείς της βιομηχανίας, των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και του τουρισμού, η κεντρική λογική είναι η άρση των όποιων περιορισμών και ο καθορισμός χρήσεων γης ώστε να διασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή κερδοφορία. Ετσι παρέχεται η δυνατότητα χωροθέτησης εγκαταστάσεων, ακόμα και σε ορεινούς όγκους, παραλίες, δάση και γεωργικές εκτάσεις υψηλής παραγωγικότητας.
Ακόμα, προβλέπονται και νέα κίνητρα για τη μετεγκατάστασή τους σε οργανωμένους χώρους, οι οποίοι είναι σε άμεση γειτνίαση με κατοικημένες περιοχές με αυξημένο κίνδυνο ατυχημάτων μεγάλης έκτασης (π.χ. Θριάσιο). Προβλέπεται ακόμα και η εγκατάσταση ιδιωτικών αιολικών πάρκων ακόμη και σε πυρήνες εθνικών δρυμών και περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, καθώς και άλλων μονάδων παραγωγής ενέργειας.
Παραδείγματα και σχέδια τέτοιας «αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων» κάθε περιοχής έχουμε διάφορα. Ο Αστακός, για παράδειγμα, κρίθηκε ότι μπορεί να πουλήσει θάλασσα και το λιμάνι του σε αραβικά κεφάλαια για επενδύσεις υγρών καυσίμων και αποθήκες τοξικών αποβλήτων. Αυτά τα «επενδυτικά σχέδια» άλλες χώρες τα απέρριψαν ως επικίνδυνα. Στο Ελληνικό οι «αναπλάσεις Μητροπολιτικού χαρακτήρα» προορίζονται για επενδύσεις σε καζίνο, πολυτελή ξενοδοχειακά κέντρα, μαρίνες κ.ά. Δηλαδή, υποδομές που καμία σχέση δεν έχουν με τις λαϊκές ανάγκες. Ακόμη και αν αυτά δε λάβουν μεγάλες διαστάσεις και γίνουν άλλες επενδύσεις (εμπορικά καταστήματα, γήπεδο Παναθηναϊκού με τη διπλή ανάπλαση στο Βοτανικό, κ.λπ.), τα λαϊκά στρώματα πάλι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν ενώ χάνουν και τους ελάχιστους χώρους για πράσινο. Τα σχέδια δε για την ανάπλαση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας αφορούν κύρια την αλλαγή χρήσης γης και το ξεφόρτωμα των μεταναστών και τοξικομανών.
Ο περιφερειακός σχεδιασμός για την Κρήτη, από την άλλη, προβλέπει ότι μπορεί να πουλήσει τουρισμό και αγροτουρισμό με επισκέψιμα χωράφια. Η Μακεδονία που είναι κοντά στα Βαλκάνια συμφέρει για εμπορικές επιχειρήσεις αφού θα προσελκύεται ευρύτερη πελατεία από τις διπλανές χώρες. Επίσης, έχει και λιγνίτη στον οποίο δεν είχαν πρόσβαση όλα τα μονοπώλια πριν την απόφαση της κυβέρνησης για απελευθέρωση της ενέργειας. Τα νησιά μπορούν να πουλήσουν πολιτισμό, στο όνομα της ενίσχυσης του τουρισμού, γη και αέρα για τις ανεμογεννήτριες των επιχειρηματιών. Όλοι οι Δήμοι και Περιφέρειες προβλέπεται να συμβάλλουν ώστε να προχωρήσουν τα οδικά έργα για να γίνει ολόκληρη η χώρα, με τα χρήματα των εργαζομένων, ένας μεγάλος κόμβος μεταφοράς εμπορευμάτων.
2. «Η δραστική περικοπή των κρατικών δαπανών και ο περιορισμός του δημόσιου τομέα»
Ο νόμος «Καλλικράτης» προώθησε τη συγχώνευση των Δήμων και των υπηρεσιών τους, την κατάργηση των Νομαρχιών και πολλών δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων, με σύνθημα τη μείωση της κρατικής σπατάλης όπως λένε επανειλημμένα. Το αποτέλεσμα αυτής της «εξοικονόμησης» δαπανών είναι η απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων, stage κλπ., η επερχόμενη άρση της μονιμότητας και απόλυση εργαζομένων στους οργανισμούς που καταργούνται αφού όπως πρόσφατα αποφασίστηκε οι μετατάξεις θα υπολογίζονται ως νέες προσλήψεις στο δημόσιο.
Με τις απολύσεις των συμβασιούχων που ήδη έγιναν, υπολειτουργούν πολλές κοινωνικές υπηρεσίες. Βρεφονηπιακοί σταθμοί δεν άνοιξαν το Σεπτέμβρη γιατί δεν υπήρχε προσωπικό ενώ έχουν απαγορευτεί και οι προσλήψεις. Χιλιάδες παιδιά έμειναν έξω από τους σταθμούς και λόγω έλλειψης σταθμών (κτιρίων) αλλά και λόγω έλλειψης προσωπικού.
Επίσης, πολλές ελεγκτικές υπηρεσίες (π.χ. κτηνοτροφικές, δημόσιας υγείας) συγχωνεύτηκαν. Ετσι οι ήδη υποβαθμισμένες αυτές υπηρεσίες θα μειώσουν ακόμη περισσότερο τους ελέγχους σε τομείς όπως τρόφιμα, κτηνοτροφία, νερό, θόρυβος, κ.λπ. Αναδεικνύεται πόσο υποκριτικά είναι τα επιχειρήματα της κυβέρνησης περί αύξησης των «ελέγχων» και θέσπισης «κανόνων» στη λειτουργία των επιχειρήσεων αφού στην πραγματικότητα αυτά αποδυναμώνονται.
Οι συγχωνεύσεις - καταργήσεις υπηρεσιών δε γίνονται μόνο για λόγους περικοπής δαπανών. Εχουν ταξικό χαρακτήρα. Αποσκοπούν στην καλύτερη οργάνωση αυτών των τοπικών κρατικών οργάνων (δήμων - περιφερειών και των υπηρεσιών τους) υπέρ των επιχειρηματιών. Δημιουργούνται λιγότερες κρατικές δομές ώστε να συγκεντρώσουν την τεχνογνωσία, τις υποδομές, το προσωπικό το οποίο θα καταρτιστεί κατάλληλα ώστε (οι Δήμοι - Περιφέρειες) να μπορούν να προωθούν πιο αποτελεσματικά τα σχέδια και συμφέροντα των επιχειρηματιών σε κάθε περιοχή (επενδύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, χρήση γης, διαχείριση της φτώχειας κ.λπ.).
Από την άλλη, η περικοπή των κρατικών δαπανών που επιχειρεί η κυβέρνηση δεν προχωρά μόνο με συγχωνεύσεις και καταργήσεις αλλά και με τη μεταφορά στην Τοπική Διοίκηση δεκάδων κρατικών αρμοδιοτήτων σε Υγεία - Πρόνοια, παιδεία, γεωργία κτηνοτροφία, αστικές μεταφορές κλπ. και με την αλλαγή του χαρακτήρα και της λειτουργίας τους. Δηλαδή, ιδιωτικοποιούνται και εμπορευματοποιούνται που σημαίνει ότι μειώνεται δραματικά ή καταργείται η κρατική χρηματοδότηση και ενισχύεται η ιδιωτική, η πληρωμή από τα λαϊκά στρώματα. Σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου έγινε μεταφορά τέτοιων αρμοδιοτήτων, αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλές υπηρεσίες να ιδιωτικοποιηθούν, πολλά σχολεία, κλινικές, και υπηρεσίες πρόνοιας να υποβαθμιστούν, ή να κλείσουν.
Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει επιπλέον 500 εκατ. ευρώ μείωση χρηματοδότησης της Τοπικής Διοίκησης για κάθε ένα από τα έτη 2011 - 2013 (επικαιροποιημένο μνημόνιο).
Η παραπέρα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες περικοπές και έργων πολιτικής προστασίας (αντιπλημμυρικά, αντιπυρική προστασία, συντήρησης και ασφάλειας σχολείων, κτιρίων και υποδομών), θα οξύνει ακόμα περισσότερο υπαρκτά προβλήματα όπως η μεταφορά των μαθητών στα σχολεία κ.ά. Τα έργα αυτά θεωρούνται έτσι και αλλιώς μη αποδοτικά (μεγάλο κόστος - μικρό κέρδος από τη λειτουργία τους) και το οικονομικό βάρος για την υλοποίησή τους μεταφέρεται ήδη στα λαϊκά στρώματα.
Η εμπειρία δείχνει ότι η αδυναμία των δήμων να αντεπεξέλθουν στη λειτουργία διάφορων υπηρεσιών ανοίγει το δρόμο στους ιδιώτες. Οι ελλείψεις προσωπικού θα χρησιμοποιηθούν για να ανοίξει ο δρόμος στον εθελοντισμό και την απλήρωτη εργασία, στην κοινωνική εργασία των ανέργων με μισθό το επίδομα ανεργίας όπως προβλέπει και το νομοσχέδιο για την κοινωνική οικονομία για τη δήθεν προστασία των ανέργων.
Τέλος, μείωση των κρατικών δαπανών επιχειρείται και με τη μείωση των κοινωνικών - προνοιακών επιδομάτων. Η ευθύνη για τα επιδόματα μεταφέρεται μέσω του «Καλλικράτη» από τις νομαρχίες στους δήμους. Η ευθύνη δεν αφορά μόνο το μοίρασμα των χρημάτων στους δικαιούχους, αλλά όπως αναφέρεται και στον «Καλλικράτη» και τη «λειτουργική αξιολόγηση των υφιστάμενων κοινωνικών προγραμμάτων - επιδόματα ΑΜΕΑ». Αυτή η «αξιολόγηση» στην πραγματικότητα σημαίνει περικοπή επιδομάτων που την ανακοίνωσε άλλωστε και ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, με άλλοθι ότι υπάρχουν ΑμΕΑ μαϊμού.
Δηλαδή, θα οδηγηθούμε σε πετσόκομμα υπηρεσιών και παροχών. Εμπειρία έρχεται και από άλλες χώρες της Ευρώπης. Για παράδειγμα, στη Γαλλία έχει μεταφερθεί στις Νομαρχίες η ευθύνη και για τα επιδόματα ανέργων. Οσο αυξάνεται η ανεργία και μειώνεται η κρατική χρηματοδότηση τόσο οι δήμοι δυσκολεύονταν να παρέχουν το επίδομα, ενώ το κεντρικό κράτος έχει αποποιηθεί την ευθύνη.
3. «Η επιδίωξη για αύξηση των εσόδων του κράτους για να μειωθεί το έλλειμμα»
Η μακροπρόθεσμη πολιτική στόχευση είναι η «αυτοτελής» λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης και των υπηρεσιών της. Δηλαδή, η λειτουργία με ιδίους και όχι κρατικούς πόρους σε τομείς όπως η Υγεία - Πρόνοια, τα σχολεία, ΑΕΙ - ΤΕΙ και όποιες άλλες υπηρεσίες - τομείς έχει η Τοπική Διοίκηση στην ευθύνη της. Με αυτό το στόχο δεν έχει διαφωνήσει κανείς τους από τους δημάρχους και περιφερειάρχες. Στην πραγματικότητα, όλοι οι εκλεγμένοι ξέρουν ότι η πολιτική επιλογή είναι να γίνεται άντληση εσόδων Δήμων και Περιφερειών κύρια από ιδιωτικοποιήσεις, ΣΔΙΤ, πώληση ακινήτων - γης (περιουσία των δήμων), το ΕΣΠΑ, επενδύσεις ξένων και ντόπιων κεφαλαιοκρατών, πολλαπλές πληρωμές από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Η «αυτοτελής» λειτουργία γίνεται πραγματικότητα ήδη στην Υγεία με τον νέο νόμο για την ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων που επεκτείνει τη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων για την άντληση εσόδων και μετατρέπει τα νοσοκομεία σε επιχειρήσεις και συρρικνώνει την παροχή υπηρεσιών Υγείας προς τους ασφαλισμένους. Το ίδιο ισχύει και με το νέο νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ - ΤΕΙ.
Η κυβέρνηση στο όνομα της κάλυψης των ελλειμμάτων εκτός των άλλων αντεργατικών μέτρων έχει εξαπολύσει και φοροεπιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα (αύξηση φόρων φυσικών προσώπων, ακίνητης περιουσίας, αύξηση του ΦΠΑ, του πετρελαίου θέρμανσης κ.λπ.). Από αυτούς τους αντιλαϊκούς πόρους όμως, η κυβέρνηση θα χρηματοδοτήσει την Τοπική Διοίκηση. Ετσι εννοεί η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός όπως είπε στην εκδήλωση με τους εκλεγμένους της Τοπικής Διοίκησης ότι «παύει οριστικά η εξάρτηση, η ομηρία της Αυτοδιοίκησης από το κεντρικό κράτος».
Οι εκλεγμένοι - υποψήφιοι με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι διάφοροι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι» παριστάνουν ότι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με αυτή τη φοροεπιδρομή. Λένε ότι αυτοί απλά ζητάνε τους πόρους που απαιτούνται για να λειτουργήσουν τις υπηρεσίες. Κάποιοι μάλιστα προεκλογικά έλεγαν ότι αυτοί δεν πρόκειται να γίνουν φοροεισπράκτορες και ότι δε θα αυξήσουν τους δημοτικούς φόρους, τα τέλη, τροφεία, κλπ. Δηλαδή, παρίσταναν τους φιλολαϊκούς «διεκδικώντας» μεγαλύτερο μερίδιο από τους έμμεσους και άμεσους φόρους, από την ακόμη μεγαλύτερη ληστεία των λαϊκών στρωμάτων που επέβαλλε η κυβέρνηση, με την οποία δήθεν διαφωνούσαν. Οι εκλεγμένοι αυτοί τώρα θα έχουν λόγο να συμβάλλουν ώστε να ενισχυθεί το κυνήγι για την πληρωμή φόρων (π.χ. κυνήγι των μικροεπαγγελματιών) γιατί θα εισπράττουν ένα μέρος από αυτούς για να λειτουργήσουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες. Κανένας τους δε διεκδίκησε και δε διεκδικεί και τώρα όλα τα έσοδα της Τοπικής Διοίκησης να διασφαλίζονται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό με την αύξηση της φορολογίας των μονοπωλιακών ομίλων και των μεγάλων επιχειρήσεων (45%) και όχι από τα λαϊκά στρώματα μέσα από δημοτικούς φόρους, τέλη και από την αύξηση της γενικής άμεσης και έμμεσης φορολογίας.
Αντίθετα, η κυβέρνηση αυξάνει ακόμη περισσότερο τις φοροαπαλλαγές των μεγάλων επιχειρήσεων. Είναι ενδεικτικό ότι σε άλλες χώρες της ΕΕ (π.χ. Γαλλία) η κυβέρνηση έχει πάρει απόφαση να καταργήσει η Τοπική Διοίκηση τους δημοτικούς - τοπικούς φόρους των επιχειρήσεων στο όνομα της διάσωσης των θέσεων εργασίας και της «ανάπτυξης». Τέλος, νέοι φόροι, όπως οι «πράσινοι φόροι», δεν πρόκειται να περιοριστούν στις επιχειρήσεις. Σε άλλες χώρες της ΕΕ έχουν γίνει προτάσεις από τις κυβερνήσεις (π.χ. Αγγλία) για την επιβολή «πράσινων φόρων» και στα νοικοκυριά, ανάλογα με τα σκουπίδια που πετάει κάθε οικογένεια στους κάδους απορριμμάτων.
Η διασφάλιση των εσόδων του κράτους αλλά και των Δήμων - Περιφερειών δεν αφορά μόνο την κλασική φοροεπιδρομή. Μέρος από τα έσοδα της Τοπικής Διοίκησης προέρχονται από επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων από διάφορα πρόστιμα, π.χ. για το κάπνισμα, παράνομο παρκάρισμα, παραβιάσεις Κ.Ο.Κ. αλλά και από τα τέλη κυκλοφορίας, τα παράβολα μεταναστών κ.ά.
Η Τοπική Διοίκηση είναι επίσης υπεύθυνη και για την πάταξη του «παραεμπορίου» για να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα. Ετσι, η δημοτική αστυνομία κυνηγάει τους διαφόρους μικροπωλητές στους δρόμους και τα πανηγύρια. Ποδοπατούν μικρούς εμπόρους και μετανάστες ως υπεύθυνους για τα ελλείμματα κρύβοντας την ευθύνη των πολυκαταστημάτων και των μονοπωλίων.
4. «Η μείωση του "κόστους εργασίας" και η διεύρυνση της ευελιξίας στην εργασία»
Αυτός ο στόχος υπηρετήθηκε χρόνια τώρα πιστά από την Τοπική Διοίκηση όπου η πλειοψηφία των εκλεγμένων εφάρμοσαν εκτεταμένα τις ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης κλπ.
Εκτός από αυτά που αφορούν την Τοπική Διοίκηση ως εργοδότη, από τον νόμο «Καλλικράτη» προβλέπεται οι εκλεγμένοι να συμβάλλουν γενικά στην παροχή φθηνού και ευέλικτου εργατικού δυναμικού στους επιχειρηματίες. Προβλέπεται να συμβάλλουν στην αφαίρεση εργασιακών δικαιωμάτων γενικότερα των εργαζομένων στις επιχειρήσεις και υπηρεσίες που λειτουργούν στην περιοχή ευθύνης τους.
Ειδικότερα, η Τοπική Διοίκηση αναλαμβάνει μέσω του «Καλλικράτη» να προωθήσει προγράμματα που θα διοχετεύουν στους εργοδότες φθηνό εργατικό δυναμικό σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ και τις σχολές μαθητείας του. Ηδη υπάρχουν δήμοι που έχουν αναπτύξει δικά τους γραφεία απασχόλησης και ενημέρωσης ανέργων σε αυτή την κατεύθυνση.
Επίσης, ο «Καλλικράτης» προβλέπει ότι η Τοπική Διοίκηση θα εγκρίνει ή θα απορρίπτει τις ομαδικές απολύσεις (μπορούμε να φανταστούμε τι θα κάνουν οι εκλεγμένοι των κομμάτων της πλουτοκρατίας). Θα μπορούν να παρατείνουν τις διαβουλεύσεις μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων, να αναλαμβάνουν την έγκριση ή απόρριψη παραπόνων των οργανώσεων των εργαζόμενων για εργασιακά θέματα. Δηλαδή, να συμβάλουν στην εμπέδωση της «κοινωνικής ειρήνης».
Ακόμη, η Τοπική Διοίκηση θα κυρώνει εσωτερικούς κανονισμούς επιχειρήσεων, δηλαδή τους κανόνες εργασίας με τους οποίους επιβάλλουν οι εργοδότες την τρομοκρατία και εντατικοποίηση της εργασίας, ακυρώνοντας και με αυτό τον τρόπο τα δικαιώματα που κατοχυρώνουν οι κλαδικές συμβάσεις εργασίας. Τέλος, αναλαμβάνει την εξαίρεση της Κυριακής από αργία, αίτημα που οι εργοδότες πιέζουν να γενικευτεί από καιρό.
5. «Η σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας»
Η προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες των τοπικών επιχειρήσεων ξεκινά και από την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση με τις ευέλικτες ζώνες και την είσοδο των επιχειρηματιών ως χορηγών στα σχολεία με την διαμεσολάβηση των δήμων. Σε αυτή τη βάση δεν είναι τυχαίο ότι οι εκλεγμένοι αναλαμβάνουν μέσω του «Καλλικράτη» να χειραγωγήσουν και τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων αφού προβλέπεται να τους ελέγχουν.
Η Τοπική Διοίκηση θα συνάπτει με τις σχολές και τα πανεπιστήμια συμβάσεις για επιχειρηματικές μελέτες. Ετσι πολλά από τα σχέδια για την «αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της κάθε περιοχής» θα καταστρώνονται από το επιστημονικό δυναμικό των ΑΕΙ - ΤΕΙ. Με αυτό τον τρόπο θα βρίσκουν «έσοδα» οι σχολές. Ετσι θα χρηματοδοτείται το ερευνητικό τους έργο και τα εργαστήρια, έτσι υποτάσσονται στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Ο πρωθυπουργός στην εκδήλωση των εκλεγμένων στην Τοπική Διοίκηση σχετικά με τη σύνδεση της Παιδείας με την ανάπτυξη είπε χαρακτηριστικά: «...εργαλεία στα χέρια σας είναι η εφαρμοσμένη έρευνα (για να επιλέξετε) ποια προϊόντα και ποιες υπηρεσίες μπορούν να αναπτυχθούν στον τόπο σας που θα είναι ανταγωνιστικές, χρήσιμες, που θα φέρουν επενδύσεις. Ποιες είναι οι καινοτομίες που μπορεί να μπουν στο χώρο των επιχειρήσεων της περιοχής σας για να αντιμετωπίσετε το θέμα της ανεργίας».
Η προώθηση της «διά βίου μάθησης» που στοχεύει στο να μαθαίνει το εργατικό δυναμικό ότι χρειάζονται οι επιχειρήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο ο «Καλλικράτης» παραχωρεί στις Περιφέρειες την αρμοδιότητα της «διά βίου μάθησης» και τα δημόσια ΙΕΚ. Κάθε περιφέρεια θα αναπτύσσει ΙΕΚ και σεμινάρια που θα παρέχουν στους εργαζομένους αυτές ακριβώς τις ειδικές δεξιότητες που χρειάζονται στις επιχειρήσεις της περιοχής (π.χ. τουριστικά στη Κρήτη, καλλιέργεια φυκιών στον Αστακό, logistics στη Βόρεια Ελλάδα και Αττική κ.λπ.). Προβλέπεται επίσης από τον «Καλλικράτη» να βοηθά και να εκπαιδεύει τους αγρότες να «προσαρμοστούν» στη νέα αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ. Δηλαδή, να ξεριζώνουν το στάρι και τα αμπέλια για να ασχοληθούν με τον αγροτουρισμό. Να φυτεύουν αγκινάρες για βιοκαύσιμα κ.λπ., δρώντας αρνητικά και στη διατροφική εξάρτηση της χώρας.
6. «Η διαμόρφωση δίκαιου, διαφανούς και δημοκρατικού κράτους»
Στην πραγματικότητα, αυτός ο στόχος αφορά την προσπάθεια αποπροσανατολισμού των εργαζομένων από τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και της αντιλαϊκής επίθεσης που παρουσιάζεται ως έλλειμμα διαφάνειας και δικαιοσύνης. Αποβλέπει στη χειραγώγηση των εργαζομένων σε ανώδυνες μορφές διαμαρτυρίας και την καλλιέργεια στάση συνειδητής ενσωμάτωσης στη πολιτική τους.
Από τον «Καλλικράτη» προβλέπεται ο «συμπαραστάτης του δημότη», στον οποίο μπορούν εργαζόμενοι να κάνουν τα παράπονά τους σχετικά με τα προβλήματα του δήμου. Συστήνεται το συμβούλιο ένταξης μεταναστών για την ενσωμάτωση στην κυρίαρχη πολιτική ενός μέρους των μεταναστών που δεν πρόκειται να απελάσουν - διώξουν. Ακόμη, τα συμβούλια διαβούλευσης προβλέπουν και τη συμμετοχή δημοτών με «κύρος» που θα συνδιαμορφώνουν την πολιτική υπέρ των μονοπωλίων, ενώ δημιουργείται και περιφερειακή επιτροπή ισότητας των φύλων. Ειδικά οι επιτροπές για τις γυναίκες αποτελούν υποκρισία. Ενώ η κυβέρνηση και οι εκλεγμένοι υλοποιούν πολιτικές στην Τοπική Διοίκηση που συμβάλλουν στην αύξηση της ανεργίας, της ευελιξίας, οδηγούν στην οικονομική ανέχεια και των δύο φύλων και ειδικά των γυναικών, η κυβέρνηση υπόσχεται ισότητα των γυναικών.
Στην πραγματικότητα, οι επιτροπές αυτές στόχο έχουν να προωθήσουν την πολιτική της ΕΕ για τη «γυναικεία επιχειρηματικότητα», την προώθηση της φθηνής εργατικής δύναμης μέσω της κοινωνικής εργασίας και της άτυπης μέριμνας. Πουλάνε το παραμύθι ότι η ισοτιμία των γυναικών κατακτιέται με τη συμμετοχή τους στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια ή στις διάφορες επιτροπές.
Τέλος, η «διαφάνεια» και «εξυπηρέτηση του πολίτη» προωθείται με τη διεύρυνση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Τις διάφορες αυτονόητες διευκολύνσεις των εργαζομένων από τα ΚΕΠ και τις άλλες ηλεκτρονικές υπηρεσίες παρουσιάζονται ως κατόρθωμα, ενώ ταυτόχρονα δεν πρέπει να ξεφεύγει της προσοχής ότι η γενίκευση αυτής της μορφής συναλλαγών - εξυπηρέτησης διευκολύνει την παρακολούθηση κάθε κίνησης των εργαζομένων (κάρτα πολίτη κ.λπ.). Ταυτόχρονα, σπέρνουν την αυταπάτη ότι με τη δημοσίευση των πρακτικών των Δημοτικών Συμβουλίων, τη δημοσίευση των διαγωνισμών των προμηθειών και έργων των Δήμων και Περιφερειών, τη δυνατότητα να γράφει κανείς σε blog τη γνώμη του ή το παράπονό του μπορεί να γίνει έλεγχος των εκλεγμένων και να παταχθούν τα σκάνδαλα και η διαφθορά.
Το σύνολο αυτών των μέτρων στην πραγματικότητα είναι θεσμοί ενσωμάτωσης και χειραγώγησης. Δημιουργούν ένα ακόμη πιο αυταρχικό κράτος για την εξυπηρέτηση των μονοπωλίων.
Ριζοσπάστης 12 Δεκ 2010
