Η κυβέρνηση λέει ότι η αποκεντρωμένη διοίκηση και η μεταρρύθμιση θα φέρει οικονομία κλίμακας και καλύτερη αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης από τα οποία θα έχουν όφελος οι φορολογούμενοι. Οτι με τη μεταρρύθμιση θα μειωθεί η γραφειοκρατία, η διαφθορά στους δήμους και το κράτος, θα ενισχυθούν η δημοκρατία και η συμμετοχή του πολίτη στα κοινά, αφού όλες οι αποφάσεις θα αναρτώνται στο ίντερνετ κλπ.
Ακόμα, το σχέδιό τους προβλέπει ότι στο πλαίσιο της αποκεντρωμένης κρατικής διοίκησης δημιουργούνται 7 Γενικές Διοικήσεις, «στις οποίες ανήκουν οι γενικές κρατικές υποθέσεις, οι οποίες ασκούνταν μέχρι σήμερα από τις Διοικητικές Περιφέρειες και λόγω της φύσης τους ή για συνταγματικούς λόγους δεν μπορεί να μεταφερθούν στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση και παραμένουν στην κρατική διοίκηση, π.χ. χωροταξία – πολεοδομία, περιβαλλοντική πολιτική, δασική πολιτική ή μεταναστευτική πολιτική, εντάσσονται όσες κρατικές αρμοδιότητες σταδιακά αποκεντρώνονται επειδή δεν είναι απαραίτητο να ασκούνται από την κεντρική διοίκηση, διευκολύνοντας την αποτελεσματική άσκηση του επιτελικού, συντονιστικού και ελεγκτικού της ρόλου, εντάσσονται, όπου αυτό κριθεί σκόπιμο, και κλαδικά αποκεντρωμένες κρατικές υπηρεσίες των υπουργείων, που έως σήμερα δεν είναι ενταγμένες στις διοικητικές περιφέρειες».
Τι σημαίνει αυτό στην πραγματικότητα;
Κατ’ αρχήν, η προτεινόμενη μείωση του αριθμού των Περιφερειών και των ΟΤΑ, η διεύρυνση του χώρου ευθύνης τους δε γίνεται για την απλή μεταφορά αρμοδιοτήτων («αποκέντρωση»), όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αλλά με την ισχυρότερη κρατική παρέμβαση για δημιουργία ευνοϊκότερων όρων για επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στα νέα λιγότερα σε αριθμό σχήματα, αλλά με μεγαλύτερη πληθυσμιακή συγκέντρωση που ευνοεί την ανάπτυξη νέων οικονομικών δραστηριοτήτων και την πρόσβαση σε διάφορους τομείς της οικονομίας, χωρίς τη μεσολάβηση μικρών οργανισμών (δήμων) που έχουν ως συνέπεια χρονοβόρες και περίπλοκες διαδικασίες. Επιπλέον, θα δημιουργηθούν μια σειρά θεσμοί (π.χ. συμπαραστάτης του πολίτη) που δημιουργούν μηχανισμούς ενσωμάτωσης των εργαζομένων.
Η αντίληψη του ΠΑΣΟΚ για την «Πράσινη οικονομία», με τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, τα προγράμματα του αργοτουρισμού κλπ., διευκολύνεται με τη δομή και τη μορφή του «Καλλικράτη». Πιο αποτελεσματικά για το κεφάλαιο θα προωθείται άμεσα από την ΤΑ η στρατηγική των ιδιωτικοποιήσεων, των «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων, η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και θα διευκολύνεται ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός στην ενιαία ευρωενωσιακή, στη διεθνή καπιταλιστική αγορά.
Κλειδί σε αυτή τη γραμμή αποτελούν η κατάρτιση των οικονομικών προϋπολογισμών και των Τεχνικών Προγραμμάτων των ΟΤΑ, το ΕΣΠΑ, τα επιχειρησιακά προγράμματα των ΟΤΑ, το ΚΠΣ.
Σε αυτή την κατεύθυνση συμβάλλουν και άλλες ρυθμίσεις που έχουν ήδη θεσπιστεί (ΘΗΣΕΑΣ, ΕΣΤΙΑ, νέος Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας) που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση και φορτώνουν με πρόσθετα βάρη τους εργαζόμενους μέσω της φορολόγησης ή των ανταποδοτικών τελών.
Ακόμα, το σχέδιό τους προβλέπει ότι στο πλαίσιο της αποκεντρωμένης κρατικής διοίκησης δημιουργούνται 7 Γενικές Διοικήσεις, «στις οποίες ανήκουν οι γενικές κρατικές υποθέσεις, οι οποίες ασκούνταν μέχρι σήμερα από τις Διοικητικές Περιφέρειες και λόγω της φύσης τους ή για συνταγματικούς λόγους δεν μπορεί να μεταφερθούν στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση και παραμένουν στην κρατική διοίκηση, π.χ. χωροταξία – πολεοδομία, περιβαλλοντική πολιτική, δασική πολιτική ή μεταναστευτική πολιτική, εντάσσονται όσες κρατικές αρμοδιότητες σταδιακά αποκεντρώνονται επειδή δεν είναι απαραίτητο να ασκούνται από την κεντρική διοίκηση, διευκολύνοντας την αποτελεσματική άσκηση του επιτελικού, συντονιστικού και ελεγκτικού της ρόλου, εντάσσονται, όπου αυτό κριθεί σκόπιμο, και κλαδικά αποκεντρωμένες κρατικές υπηρεσίες των υπουργείων, που έως σήμερα δεν είναι ενταγμένες στις διοικητικές περιφέρειες».
Τι σημαίνει αυτό στην πραγματικότητα;
Κατ’ αρχήν, η προτεινόμενη μείωση του αριθμού των Περιφερειών και των ΟΤΑ, η διεύρυνση του χώρου ευθύνης τους δε γίνεται για την απλή μεταφορά αρμοδιοτήτων («αποκέντρωση»), όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αλλά με την ισχυρότερη κρατική παρέμβαση για δημιουργία ευνοϊκότερων όρων για επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στα νέα λιγότερα σε αριθμό σχήματα, αλλά με μεγαλύτερη πληθυσμιακή συγκέντρωση που ευνοεί την ανάπτυξη νέων οικονομικών δραστηριοτήτων και την πρόσβαση σε διάφορους τομείς της οικονομίας, χωρίς τη μεσολάβηση μικρών οργανισμών (δήμων) που έχουν ως συνέπεια χρονοβόρες και περίπλοκες διαδικασίες. Επιπλέον, θα δημιουργηθούν μια σειρά θεσμοί (π.χ. συμπαραστάτης του πολίτη) που δημιουργούν μηχανισμούς ενσωμάτωσης των εργαζομένων.
Η αντίληψη του ΠΑΣΟΚ για την «Πράσινη οικονομία», με τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, τα προγράμματα του αργοτουρισμού κλπ., διευκολύνεται με τη δομή και τη μορφή του «Καλλικράτη». Πιο αποτελεσματικά για το κεφάλαιο θα προωθείται άμεσα από την ΤΑ η στρατηγική των ιδιωτικοποιήσεων, των «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων, η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και θα διευκολύνεται ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός στην ενιαία ευρωενωσιακή, στη διεθνή καπιταλιστική αγορά.
Κλειδί σε αυτή τη γραμμή αποτελούν η κατάρτιση των οικονομικών προϋπολογισμών και των Τεχνικών Προγραμμάτων των ΟΤΑ, το ΕΣΠΑ, τα επιχειρησιακά προγράμματα των ΟΤΑ, το ΚΠΣ.
Σε αυτή την κατεύθυνση συμβάλλουν και άλλες ρυθμίσεις που έχουν ήδη θεσπιστεί (ΘΗΣΕΑΣ, ΕΣΤΙΑ, νέος Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας) που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση και φορτώνουν με πρόσθετα βάρη τους εργαζόμενους μέσω της φορολόγησης ή των ανταποδοτικών τελών.
