«Διδασκόμαστε
και προχωράμε πιο αποφασιστικά»
Με
την παρουσία πολλών αγωνιστών και φίλων της Εθνικής Αντίστασης και του
Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, τιμήθηκε την Κυριακή 19 Μάη η 68η επέτειος
ίδρυσης της ΠΕΕΑ (της «Κυβέρνησης του Βουνού») σε εκδήλωση στο χωριό Κορυσχάδες
Ευρυτανίας, που διοργάνωσε η Κεντρική Διοίκηση της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ με τη συμμετοχή
παραρτημάτων της.
Εκεί,
μπροστά στο ιστορικό σχολείο των Κορυσχάδων, όπου συνήλθε το Εθνικό Συμβούλιο
το Μάη του 1944, στους συγκεντρωμένους που έφτασαν από την Αθήνα αλλά και τις
γύρω περιοχές, Καρπενησίου, Λαμίας, Λάρισας κ.λπ., μίλησαν, από μέρους του ΚΚΕ
ο σ. Κώστας Μπασδέκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας Περιοχής Ανατ. Στερεάς
- Εύβοιας, από την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ ο Γρ. Τουγλίδης, αντιπρόεδρος, ενώ χαιρετισμό
απηύθυνε, εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ, ο νεολαίος Στάθης Ευσταθίου. Παρών στην
εκδήλωση ήταν και ο σ. Νίκος Σερετάκης, δημοτικός σύμβουλος της «Λαϊκής
Συσπείρωσης» στο Δήμο Καρπενησίου.
Τραγούδια
της Αντίστασης και του αγώνα τραγούδησε η χορωδία της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Λάρισας. Ενώ
κατατέθηκαν στεφάνια εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, της ΚΝΕ, από το
παράρτημα Ευρυτανίας και άλλα παραρτήματα της Αντίστασης και η εκδήλωση έκλεισε
με το «Επέσατε θύματα...» και τον εθνικό ύμνο, αφού προηγουμένως τηρήθηκε ενός
λεπτού σιγή στη μνήμη των αγωνιστών που έπεσαν.
Ο
αντιπρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, Γρηγόρης
Τουγλίδης, αναφέρθηκε στο μεγάλο έργο που πραγματοποίησε η ΠΕΕΑ και τις
πρωτόγνωρες - και με διαχρονική αξία - αποφάσεις που πήρε το Εθνικό Συμβούλιο,
για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τη Λαϊκή Δικαιοσύνη, τη διασφάλιση των ελευθεριών
και των δικαιωμάτων του λαού, ιδιαίτερα των γυναικών και της νεολαίας, αλλά και
όλου του εργαζόμενου λαού που μάτωσε με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και το
ΚΚΕ, καθοδηγητή και ψυχή της ΕΑΜικής Αντίστασης.
Ο
σ. Κώστας Μπασδέκης, εκτός των
άλλων, αναφέρθηκε στα διδάγματα από εκείνο τον ηρωικό αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και
του ΚΚΕ, για να σημειώσει χαρακτηριστικά:
«Το
γεγονός ότι τιμούμε σήμερα στους Κορυσχάδες την προσπάθεια του αγωνιζόμενου
λαού να στήσει τη δική του εξουσία, την "Κυβέρνηση του Βουνού", όπως
καταγράφεται στην Ιστορία, φέρνει στην επιφάνεια το ερώτημα, γιατί, τελικά,
αυτό δεν έγινε κατορθωτό, αφού με κάποιο τρόπο μπήκε στην ημερήσια διάταξη το
ζήτημα της εξουσίας.
Το
Κόμμα μας παρά την τεράστια συνεισφορά του και τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην
Αντίσταση, δεν διαμόρφωσε στρατηγική που θα επέτρεπε στο λαό να δρέψει τους
καρπούς του αγώνα του και να πάρει την εξουσία στα χέρια του. Η μη διαμόρφωση
σωστής στρατηγικής στο θέμα αυτό οδήγησε στη θέση για "πάση θυσία εθνική
ενότητα", στις γνωστές συμφωνίες Καζέρτας, Λιβάνου κ.λπ., οδήγησε το ΚΚΕ
να πάρει μέρος στην αστική κυβέρνηση με επικεφαλής τον Παπανδρέου. Η συμμετοχή
όμως στην κυβέρνηση όχι μόνο δεν συνέβαλε στη λήψη φιλολαϊκών μέτρων, μα
υποχρέωσε τους ΕΑΜίτες υπουργούς να συναινέσουν και σε μέτρα που δεν είχαν
φιλολαϊκό χαρακτήρα. Γιατί απ' τη στιγμή που συμμετέχεις σε αστική κυβέρνηση
και αποδέχεσαι τη βασική γραμμή της αστικής οικονομικής πολιτικής, εκεί
οδηγείσαι.
Επιβεβαιώνεται
ότι η συμμετοχή κομμουνιστών σε διακυβέρνηση πάνω σε καπιταλιστικό έδαφος όχι
μόνο δεν οδηγεί στη χάραξη φιλολαϊκής γραμμής, αλλά εξασθενεί την ικανότητα του
Κόμματος να προσανατολίσει και να οργανώσει την ταξική πάλη ενάντια στην
πολιτική και την εξουσία του κεφαλαίου.
Σύντροφοι
και φίλοι, διδασκόμαστε και προετοιμαζόμαστε, με ΚΚΕ ικανό να παλεύει σε όλες
τις συνθήκες, σε όλους τους καιρούς. Η ίδια η μελέτη της ιστορικής πείρας, αλλά
και οι προβλέψεις των εξελίξεων σύμφωνα με τις αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου
μας, δεν δικαιολογούν κανέναν εφησυχασμό και επανάπαυση. Το ΚΚΕ αξιοποιεί όλη
την προηγούμενη πολιτική πείρα αλλά δεν μένει μόνο σε αυτή, προετοιμάζεται για
όλα τα ενδεχόμενα με βάση τις σύγχρονες εξελίξεις. Και ο εργαζόμενος λαός
πρέπει να είναι προετοιμασμένος σε κάθε περίπτωση...
Τώρα,
ακόμα πιο αποφασιστικά, να δείξουμε πού βρίσκεται η δύναμη του λαού. Η δύναμή
του βρίσκεται στη Λαϊκή Συμμαχία. Μόνο μια ισχυρή αντικαπιταλιστική -
αντιμονοπωλιακή συμμαχία της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της
νεολαίας, των γυναικών, της φτωχής αγροτιάς μπορεί να οδηγήσει τα πράγματα
μπροστά. Να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων, να κατακτήσει τη λαϊκή
εξουσία, το σοσιαλισμό».
